Εκεί συχνάζουν οι ντόπιοι, εκεί καταλήγουν υποχρεωτικά και οι τουρίστες, καθώς ξυπνά σε όλους γλυκιές αναμνήσεις από τα παλιά.
Για το θρυλικό πια «Άννα να ένα Μήλο» ο λόγος, το παραμυθένιο σήμα κατατεθέν στις Μηλιές Μαγνησίας που σε καλωσορίζει σε μια άλλη εποχή με ζεστά ροφήματα, πεντανόστιμα γλυκά και μια αύρα σπιτικής θαλπωρής.
Το όνομα παραπέμπει εξάλλου στο σχολείο, το σχολείο όπου μεγάλωσε γενιές και γενιές Ελληνόπουλων με το εξίσου μυθικό αναγνωστικό του Δημοτικού. Γι’ αυτό και τα καδράκια στον τοίχο και οι αντίκες, γι’ αυτό και τα σερμπέτια και τα βουτηγμένα στη ζεστή σοκολάτα ζαχαρωτά, ως υπενθύμιση μιας Ελλάδας όπου όλα ήταν απλά και αγνά.
Όλα φτιάχνονται εδώ από τους ιδιοκτήτες, χειροποίητα και αυθεντικά, όσο η παράδοση αναλαμβάνει τον πρώτο και τελευταίο λόγο.
Και ο διάκοσμος, είναι η αλήθεια, σε ξαφνιάζει όμορφα, αυτός ο συνδυασμός εικόνων και αρωμάτων παλιότερων δεκαετιών που χρειάζεσαι κάποιο χρόνο για να προσαρμοστείς. Όταν προσαρμοστείς, μένεις να τα χαζεύεις για ώρες.
Ζεστό, φιλόξενο και νοσταλγικό, δεν είναι μόνο ένα ταξίδι στον χρόνο, αλλά και μια μυσταγωγία γεύσεων, μυρωδιών και μνημών.
Η χρονομηχανή του Πηλίου με τις αυθεντικές δόσεις παλιάς Ελλάδας έχει ταξιδέψει για τα καλά και εκτός χώρας, καθώς αυτόν τον καφενέ τον ξέρουν πια όλοι.
Φεύγοντας εξάλλου έχεις πάντα αυτή την παράξενη αίσθηση πως κάπου, κάπως, κάποτε, θα επιστρέψεις…
