Η Ρωσία στην υπηρεσία της "Αυτού Ανθρωπότητας" - Τα Ρουά Ματ του Πούτιν ξαναστήνουν την παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα

 

 

 

 Αρκεί μια ολιγόλεπτη  ματιά σε ένα δελτίο ειδήσεων, η σε ένα ειδησεογραφικό site ή ακόμη και ένα αυτί σε ένα ραδιόφωνο, για να κατανοήσετε πολύ γρήγορα, πως τα πάντα γύρω μας έχουν αλλάξει δραματικά ή υπόκεινται σε αλλαγές. Δεν χρειάζεται να πιστέψετε ακριβώς τα όσα θα ακούγατε αυτά τα λίγα λεπτά, αλλά θα ήταν αρκετά για να σιγουρευτείτε πως τουλάχιστον κάτι συμβαίνει στη χώρα, αλλά και σε ευρύτερη κλίμακα. Εδώ, στη μικρή μας Ελλάδα, συμβαίνουν όπως  έλεγαν οι παλιοί, "πράματα και θάματα". Τα απανωτά μνημόνια έχουν καταβροχθίσει τρεις κυβερνήσεις και πάμε ίσως για την τέταρτη, δηλαδή  αυτήν του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου.  Σα να μην έφτανε η φρικτή οικονομική κατάσταση της χώρας, ένα άλλο τεράστιο ζητούμενο έχει αναδυθεί από το πουθενά και δεν είναι άλλο από τις ατελείωτες προσφυγικές ροές, τα καραβάνια των κατατρεγμένων ψυχών που ξεριζώνονται από τις χαμένες τους πατρίδες, προς αναζήτηση μιας άλλης νέας και φιλόξενης,για την οποία κάνουν όνειρα για μια καλύτερη ζωή στην οποία όλοι μας έχουμε δικαίωμα.

 

Από το πουθενά φαίνεται πως έχει προκύψει αυτό το τεράστιο προσφυγικό ζήτημα, όμως αυτό το "πουθενά" είναι παραπλανητικό. Είναι απόλυτα λογικό όσο και να προσπαθείτε να το σκεφτείτε, είναι αδύνατον να συνδέσετε τα χαμένα κομμάτια μεταξύ τους για να ανακαλύψετε τη μεγαλύτερη εικόνα.  Μα όλο αυτό το κακό γίνεται για τη Συρία θα αναρωτηθείτε δικαίως; Ας προσπαθήσουμε όσο πιο απλά γίνεται να πλησιάσουμε σε αυτό το νέο στρατηγικό πεδίο αντιπαράθεσης συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων και των δορυφόρων τους. Μέσα σε αυτήν την ομάδα των  μεγάλων δυνάμεων, βρίσκεται και μια χώρα που ονομάζεται Ρωσία και για την οποία κανείς δε θέλει να σας μιλήσει ή να σας τη θυμίσει. Καλό θα είναι για το δυτικό σύστημα συμφερόντων, να διαμορφωθεί μια πολύ κακή και στρεβλή εικόνα της ρωσικής πραγματικότητας, αλλά και της  στρατηγικής της  σημασίας.  Και ποιος θα το αναλάβει αυτό; Μα φυσικά τα  Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, τα οποία κάτω  από την στενή καθοδήγηση των δυτικών συμμαχικών κέντρων εξουσίας, έχουν εξαπολύσει μια απίστευτη και άνευ προηγουμένου επίθεση τόσο στο πρόσωπο του Ρώσου προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν, όσο και στην ρωσική κουλτούρα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως σε όλες τις τελευταίες Χολιγουντιανές ταινίες δράσης, πάντα ο κακός ή ο μαφιόζος ή ο τρομοκράτης είναι ρωσικός παράγοντας. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Για να μην διαταραχθεί η διαιτησία και τα συμφέροντα των ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Λευκός Οίκος ήξερε να παίζει το παιχνίδι του "διαίρει και βασίλευε" πολύ καλά τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά τώρα δεν του βγαίνει η παρτίδα. Για πρώτη φορά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον Ψυχρό Πόλεμο, οι  ΗΠΑ  έχουν απέναντι τους έναν όχι απλά "αντάξιο" ,αλλά πολύ καλύτερο παίκτη στη σκακιέρα της γεωστρατηγικής, τη Ρωσία. Έτσι, όπως αποτυπώνονται σήμερα τα πράγματα, ο πλανήτης έχει αποκτήσει ένα δίπολο  ΗΠΑ - Ρωσίας, με την κάθε υπερδύναμη να επιδιώκει να αυξήσει τη σφαίρα επιρροής της για τα δικά της συμφέροντα ,αλλά και σε βάρος της άλλης. 

 

Ας ανοίξουμε μια παρένθεση και ας έρθουμε ξανά στην ελληνική πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά. Αυτές τις ώρες στο Αιγαίο πλέει  η  δύναμη κρούσης του ΝΑΤΟ με τον κωδικό SNΜG 2 που αποτελείται από φρεγάτες, πλοία υποστήριξης, μικρά ταχέα ευέλικτα σκάφη και υποβρύχια, υπό τις διαταγές Γερμανού ναύαρχου διοικητή. Αυτή η δύναμη ήρθε στις ελληνικές θάλασσες κατόπιν επιθυμίας της Γερμανίδας Καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ, η οποία μετά από μια πλήρως αποτυχημένη συνάντηση που είχε πριν από κάποιες μέρες με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, στην οποία δεν κατάφερε να τον πείσει να συμβάλλει στην επίλυση του προσφυγικού ζητήματος. Αυτή λοιπόν η νατοική δύναμη μέχρ ικαι πριν από λίγες ώρες είχε τις εξής σαφείς εντολές. Να εντοπίζει μεν πλοιάρια και βάρκες που μεταφέρουν πρόσφυγες από την Τουρκία προς τα ελληνικά νησιά, αλλά χωρίς να επεμβαίνει, παρά μόνο αν χρειαστεί να διασώσει ναυαγούς και αυτούς μόνο θα επαναπροωθούσε στις τουρκικές αρχές. Μα τότε εύλογα θα αναρωτηθείτε, ποιος είναι ο λόγος που το ΝΑΤΟ κατέβηκε στο Αιγαίο; Λίγο πιο πάνω αναφέραμε πως η νατοική δύναμη είχε αυτές τις εντολές μέχρι πριν από λίγες ώρες. Δηλαδή τώρα τι εντολές έχει; Ο Ερντογάν "χοντραίνει" το παιχνίδι και ως γνωστόν βγάζει τα απωθημένα του στο Αιγαίο χρόνια τώρα , όταν πιέζεται στο εσωτερικό της χώρας του. Για παράδειγμα, σήμερα, οι τουρκικές αρχές  δεν επέτρεψαν στο ελικόπτερο που μετέφερε τη Γερμανίδα Υπουργό Άμυνας, να προσγειωθεί στη Λέσβο, επειδή όπως ισχυρίστηκαν το νησί είναι αποστρατικοποιημένη ζώνη! Θυμηθείτε την περίπτωση του πρωθυπουργικού αεροπλάνου που δεν του επετράπη να προσγειωθεί στη Ρόδο.Όπως αντιλαμβάνεστε η Τουρκία δεν συνεργάζεται και ούτε πρόκειται να το κάνει αν δεν κερδίσει αυτά που θέλει στο Αιγαίο. Αυτή τη φορά η πίεση στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι τεράστια και ο Τούρκος πρόεδρος θα παίξει και το τελευταίο του χαρτί, δηλαδή την πολυπόθητη από την Ευρώπη συμβολή του στην διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, ζητώντας ενδεχομένως ακόμη και την ένταξη του στην ένωση των ευρωπαϊκών κρατών.

 

Ας κλείσουμε για τώρα την ελληνική παρένθεση και ας επιστρέψουμε στο παιχνίδι στρατηγικής της Ρωσίας, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στο να πάρουν πίσω οι δυνάμεις του Σύρου προέδορυ Άσαντ μια στρατηγικής σημασίας πόλη της Συρίας που ονομάζεται Χαλέπι. Μόλις ο Πούτιν κέρδισε εύκολα το Χαλέπι, τότε Λευκός Οίκος , Γερμανία, Γαλλία και Βρετανία έστρεψαν αμέσως  το ενδιαφέρον τους προς τα εκεί. Βέβαια εξαιτίας του πολεμικού κλίματος από το Χαλέπι έφυγαν προς την Ευρώπη χιλιάδες πρόσφυγες, που μας βοήθησαν άθελα τους να καταλάβουμε γρήγορα πως ο "βασιλιάς είναι γυμνός", δηλαδή πως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι έτοιμονα κατρρεύσε ιως χάρτινος πύργος της Βαβέλ. Μέσα σε όλον αυτόν τον πανικό που έχει καταλάβει τους Ευρωπαίους ηγέτες που βλέπουν τις καρέκλες τους να τρίζουν, στη Μόσχα λειτουργεί εδώ και κάμποσο καιρό ένα γραφείο για το κουρδικό κόμμα YPG ,που δραστηριοποιείται  στη Συρία και που έγινε πόλος έλξης και για το Φιλοκουρδικό τουρκικό κόμμα. Ο Πούτιν λοιπόν, ακροβατώντας σε στρατηγικές κινήσεις υψηλού επιπέδου παρέχει νόμιμο έδαφος   σε όλους τους Κούρδους μαχητές που αποτελούν καθημερινό εφιάλτη για τον Ερντογάν και που θα αποτελέσουν την αρχή της κατάρρευσης της Τουρκίας με την δημιουργία κουρδικού κράτους μέσα στην καρδιά της. Έτσι λοιπόν για να τα λέμε απλά, ο Ρώσος πρόεδρος έχει τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί τον Τούρκο ομόλογο του, που δεν φαίνεται να έχει πλέον τη στήριξη των ΗΠΑ σε τίποτα. Γκι αυτό λοιπόν  ο Ερντογάν έχει στραφεί στην επί χρόνια σύμμαχο του Γερμανία για να αποσπάσει από το Αιγαίο αυτά που θέλει, προτάσοντας τη βοήθεια του στο προσφυγικό. Εδώ τώρα, υπάρχουν οι εξής δύο δρόμοι: Πρώτον το ΝΑΤΟ να πιέσει τον Τούρκο πρόεδρο να συνεργαστεί θέλει δε θέλει, θυμίζοντας του πως από ανατολικά έχει ανοικτό θέμα τόσο με τον Πούτιν, όσο και με τους Κούρδους, ή το ΝΑΤΟ θα λειτουργήσει ως φιάσκο μόνο και μόνο για να πιέσει μέσω και της Γερμανίας τον Έλληνα πρωθυπουργό, να κάνει αδιανόητες υποχωρήσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας, για να αποφασίσει ο Ερντογάν να βοηθήσει στο προσφυγικό ζήτημα, δηλαδή ουσιαστικά να προσχωρήσει το ΝΑΤΟ στις προσταγές του σουλτάνου. Αυτό μένει να το δούμε μέσα στις επόμενες μέρες για να μην πούμε ώρες.

 

Ένα είναι το βέβαιο. Ο ρωσικός παράγοντας θα καθορίσει στον μεγαλύτερο βαθμό, τις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή  και θα αποτελέσει τον κεντρικό ρυθμιστή ή αν προτιμάτε, τον διακομιστή (Server) από τον οποίο θα περνούν και θα φιλτράρονται όλες οι στρατηγικές κινήσεις των δυτικών συμμάχων. Αυτή τη φορά, η Ρωσία ήρθε για να μείνει και να διεκδικήσει αυτά που δικαιωματικά της ανήκουν, ενώ παράλληλα ίσως αποτελέσει τη μόνη ασπίδα απέναντι στην ταχύτατη εξάπλωση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, που φτωχοποιεί και υποδουλώνει τα  πάντα στο πέρασμα της. Αυτό που οφείλει να πράξει ο Ρώσος πρόεδρος είναι να χαράξει μια ενιαία και αδιάσπαστη εθνική γραμμή εξωτερικής πολιτικής ως κληρονομιά για τις επόμενες γενιές Ρώσων πολιτικών και οπωσδήποτε (όσο και αν σας φαίνεται περίεργο)  να μην χάσει το παιχνίδι που παίζεται εδώ και αρκετό καιρό στον Βόρειο πόλο. Μπορεί για πολλούς να φαντάζει ως ένα άγριο ,αφιλόξενο και και παγωμένο τοπίο, αλλά τα φαινόμενα απατούν μιας που η κορυφή της γης πάνω από το βόρειο ημισφαίριο, είναι γεμάτη με πολύτιμα δώρα για όποιον καταφέρει να εδραιωθεί εκεί και να τα καρπωθεί. Και εκεί, στο Βόρειο πόλο οι ΗΠΑ έχουν ήδη βάλει τα δυνατά τους για να νικήσουν. Όλα αυτά φυσικά θα αναλυθούν λεπτομερώς μαζί με τις τρέχουσες εξελίξεις στα επόμενα μας άρθρα, πολύ σύντομα.     

 

Αθηνά Ισιγώνη