Δοσμένη έξι ολόκληρες δεκαετίες είναι η Μαρινέλλα στο ελληνικό τραγούδι, όμως όπως παραδέχεται, ακόμα και έτσι, η οικογένεια για εκείνη είναι η απόλυτη προτεραιότητά της.
Η ίδια μιλάει για την απέχθειά της στις ταμπέλες αλλά και για τη μουσική της συνάντηση με την Ελένη Βιτάλη και τη Γλυκερία για την οποία μιλάει με μεγάλο ενθουσιασμό!
Μια και επανήλθατε στη Βιτάλη και τη Γλυκερία, πείτε µου για τη σύµπραξή σας.
Θα συναντηθούµε για πρώτη φορά µαζί την Τρίτη 27 Σεπτεµβρίου στο Αµφιθέατρο της Σχολής Τυφλών στη Λευκωσία και την Τετάρτη 28 Σεπτεµβρίου στο ∆ηµοτικό Κηποθέατρο στη Λεµεσό. Ενώνουµε τις φωνές µας σε ένα πρόγραµµα που έχει επιµεληθεί µε αγάπη ο Στέλιος Φωτιάδης, έχοντας σπουδαίους µουσικούς µαζί µας. Και το χαίροµαι σαν παιδί αυτό το «πάντρεµά» µας. Ξέρεις, µπορεί να είµαι 60 χρόνια στο τραγούδι, αλλά νιώθω σαν να ξεκίνησα τώρα. Αυτή η αγάπη µου στο τραγούδι µού δίνει δύναµη και ενέργεια µεγάλη και δεν βλέπω την ώρα να κάνω συνεχώς και νέες, γερές συναντήσεις...
Εξακολουθείτε να βαριέστε τους τίτλους «ντίβα», «µεγάλη κυρία του τραγουδιού» κ.λπ.;
Σ’ το έχω ξαναπεί πως δεν τους αντέχω καθόλου. Τους σιχαίνοµαι. Είµαι µάνα, γιαγιά, θεία, αδελφή, φίλη και παράλληλα είµαι και τραγουδίστρια. Απεχθάνοµαι τις ταµπέλες. Κάνω µια δουλειά που αγαπώ, που λατρεύω κι αυτό είναι όλο. Τι τις θέλουν τις ταµπέλες;
Η οικογένεια ήταν η προτεραιότητά σας;
Πάντα! Η οικογένειά µου είναι το Α και το Ω στη ζωή µου, η βάση µου, το θεµέλιο της ζωής µου. Η καριέρα πάντα ακολουθούσε.
