Σε σημαντική ενίσχυση της στρατιωτικής τους παρουσίας στην Ελλάδα ετοιμάζονται να προχωρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς νομοσχέδιο από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού προβλέπει την επέκταση της πρόσβασης τους σε τέσσερις επιπλέον στρατιωτικές βάσεις σε νησιά της χώρας μας.
Το νομοσχέδιο με τίτλο «Νόμος για την Καταγραφή της Συνεργασίας Ασφαλείας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας» κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων από ομάδα Αμερικανών βουλευτών, οι οποίοι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ελληνικές υποθέσεις, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η Γκρέις Μενγκ, ο Γκας Μπιλιράκης, η Ντίνα Τάιτους και η Νικόλ Μαλλιωτάκη. Η πρωτοβουλία έρχεται σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, αφού οι εξελίξεις στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή έχουν αναγκάσει το αμερικανικό Πεντάγωνο να αυξήσει τη στρατιωτική του δραστηριότητα στην περιοχή.
Πού θα δημιουργηθούν όμως αυτές οι νέες βάσεις; Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται καταρχάς η περίπτωση της Σκύρου, που έχει συζητηθεί και κατά το παρελθόν. Η δεύτερη έχει οριστικοποιηθεί ότι θα βρίσκεται στη Λήμνο, ένα νησί που η Τουρκία ζητά επιτακτικά να αποστρατιωτικοποιηθεί. Το τρίτο νησί στη λίστα είναι η Κάρπαθος στα νότια της χώρας, ενώ η τέταρτη επιλογή δεν είναι ακόμη γνωστή.
Όπως δηλώνουν οι γνωρίζοντες αυτή η επέκταση θεωρείται σημαντική για την ασφάλεια όχι μόνο της ελληνικής επικράτειάς, αλλά και ολόκληρης της περιοχής. Η παρουσία των αμερικανικών δυνάμεων αναμένεται να λειτουργήσει ως ισχυρό αποτρεπτικό μέτρο απέναντι σε πιθανές επιθετικές κινήσεις, ειδικά από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία παρακολουθεί με έκδηλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις.
Στην Άγκυρα, η αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ δεν γίνεται δεκτή θετικά, με εθνικιστικούς κύκλους να φοβούνται ότι στο μέλλον οι Αμερικανοί μπορεί να πάρουν πιο σκληρή στάση απέναντι στην Τουρκία.
Η στρατιωτική βάση στην Αλεξανδρούπολη και η βάση στον Κόλπο της Σούδας έχουν ήδη παίξει μεγάλο ρόλο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ειδικά σε περιόδους κρίσης, όπως τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία. Από αυτές τις βάσεις γίνεται ο ανεφοδιασμός των δυνάμεων στην Ουκρανία, αλλά και η γενικότερη προβολή ισχύος των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
