Το Αιγαίο μοιράστηκε. Από το 1998 γραφόταν έντονα για το μοίρασμα του Αιγαίου . Επαναφέρουμε μια ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα για "μετοχοποίηση συνόρων", η οποία μεταξύ άλλων, είχε τονίσει:
"Ο όρος χρησιμοποιείται για να δείξουμε όλο το χαρακτήρα των μετοχοποιήσεων. Την ευθύνη την έχει κατ' αρχάς η ελληνική κυβέρνηση, αλλά υπάρχει και συνυπευθυνότητα των άλλων κομμάτων. Υπέγραψαν και υπογράφουν διεθνείς συνθήκες, οι οποίες εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Για να πάμε στις σύγχρονες συνθήκες.
Το Μάαστριχτ, το Αμστερνταμ στη συνέχεια η νέα δομή του ΝΑΤΟ, καταργούν τα εθνικά σύνορα. Η έννοια "εθνικός χώρος" μπορεί να καταργηθεί μόνον όταν παγκόσμια κυριαρχήσουν οι λαοί. Και όταν οι λαοί κυριαρχήσουν, ο ένας δεν πρόκειται να τρώει τον άλλο. Από τη στιγμή λοιπόν που έχουμε τη "νέα τάξη πραγμάτων", το κυνήγι των αγορών, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, τα εθνικά σύνορα είναι ένα οχυρό προστασίας.
Σήμερα οι ΗΠΑ έρχονται και μοιράζουνε το Αιγαίο. Οι Καλόγηροι ανήκουν στην Ελλάδα. Για τα Ιμια λένε: "ξέρουμε πού ανήκουν αλλά δεν το λέμε". Η Γαύδος είναι στην Ελλάδα. Αμφισβητούν λοιπόν οι ΗΠΑ, ο εγκέφαλος του ΝΑΤΟ, τα ελληνικά σύνορα. Και η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει την παραμικρή κίνηση. Ούτε κιχ. Δε λέει τίποτα. Διαμαρτύρεται, λέει, κατ' ιδίαν. Που έπρεπε κατ' αρχήν να πει, πάρτε τις βάσεις σας. Πάρτε τη Σούδα, πάρτε και τον Αραξο. Δεν μπορούμε να έχουμε αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα, όταν αμφισβητούνται σύνορα. Λοιπόν αυτό τι είναι; Δε σημαίνει ότι διαμελίζουμε την Ελλάδα και άλλα κομμάτια είναι υπό αμερικάνικη επικυριαρχία, άλλα είναι υπό τουρκική αμφισβήτηση και άλλα οι σύμμαχοι μας επιτρέπουν να τα θεωρούμε ελληνικά. Και πέστε μου, τέτοια υποτέλεια την έχετε ξανασυναντήσει; Τι έπρεπε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση; Να ζητήσει ανάκλησή του. Να χρησιμοποιήσει έστω και τα συνηθισμένα διπλωματικά μέσα. Εξω ο κ. Μπερνς από την Ελλάδα. Ανακαλέστε τον.
Πέστε μου, ποιο κόμμα αντέδρασε; Μήπως η Νέα Δημοκρατία, ο Συνασπισμός; Εμείς αντιδράσαμε - και με πορεία μέσα σε μια μέρα, με μαζικότητα - και θα συνεχίσουμε. Θα μας βρίσκουν μπροστά στην αμερικανική πρεσβεία και μπροστά τους και στην κυβέρνηση κάθε μέρα. Δεν έχυσε το αίμα του ο ελληνικός λαός στην Εθνική Αντίσταση για να πουληθούν σήμερα τμήματα ελληνικά και χωρίς να έχει αναγγελθεί πόλεμος.
Εδώ και δύο χρόνια έχουμε μιλήσει για διαμελισμό και διχοτόμηση του Αιγαίου. Δεν αφορά μόνο το Αιγαίο, μιλάμε γι' αυτό γιατί είμαστε δίπλα. Αφορά όλη τη Μεσόγειο, αφορά την Αλγερία, τη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή, ολόκληρο τον κόσμο. Εμείς, το ΚΚΕ, ξεκινάμε με τα τοπικά αλλά δε μένουμε μόνο εκεί.
Εχει να κάνει με τη μάχη των πετρελαίων, με τη διανομή των αγορών. Είμαστε το πεδίο ανταγωνισμού Γερμανίας - ΗΠΑ, ΕΕ - ΗΠΑ. Εδώ μπαίνει το εξής ζήτημα: Ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας που υπερασπίζεται ο κ. Σημίτης και τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, όταν εκχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα, δέχεται αμφισβήτηση των συνόρων και ζητάει σαν αντάλλαγμα να πάρει μέρος η ελληνική πλουτοκρατία στο μοίρασμα των αγορών των Βαλκανίων και ενδεχόμενα και προς τον Εύξεινο Πόντο;
Εμείς δε θέλουμε ένα τέτοιο ρόλο για την Ελλάδα, δηλαδή ξεπουλάμε κάτι και παίρνουμε αντάλλαγμα. Αυτή η λογική της συμμετοχής στη "νέα τάξη πραγμάτων" και του νέου ρόλου της Ελλάδας είναι μια λογική που συμφέρει τους Ελληνες κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι, πατρίδα τους δεν είναι η Ελλάδα αλλά εκεί που βγάζουν τα κέρδη τους, θέλουν να εξασφαλίσουν συμμετοχή στις διεθνείς αγορές. Δίνουμε ένα κομμάτι της Ελλάδας, παίρνουμε κάτι παραπέρα και χάνει και ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί.
Το Αιγαίο λοιπόν το έχουν μοιράσει. Από τη στιγμή που ο Αμερικανός πρεσβευτής βγαίνει και λέει αυτά που λέει, σημαίνει ότι βρίσκεται προς το τέλος της η διευθέτηση και αποφασίζει να βγει ανοιχτά και να επιβάλει ωμά τη λύση. Δε θα έβγαινε ανοιχτά ο Μπερνς αν δεν είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία. Το τρίγωνο λοιπόν Ελλάδα - Τουρκία - ΗΠΑ τα έχουν συμφωνήσει μεταξύ τους και γίνονται αψιμαχίες για λόγους γοήτρου, κάτι παραπάνω να πάρει η Τουρκία, κάτι παραπάνω να πάρει η Ελλάδα. Και τα ποσοστά έχουν βγει".
