Ζαγορά Πηλίου: Aγναντεύοντας το Αιγαίο

Γραφικό κεφαλοχώρι με ξεχωριστό χρώμα, χτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του Πηλίου (περιοχή κατάφυτη από μηλιές, αχλαδιές, ελιές, οξιές, καστανιές και πλατάνια), η Ζαγορά αγναντεύει το Αιγαίο πέλαγος.

Τέσσερις συνοικίες συγκροτούν το οικιστικό σύνολο της Ζαγοράς: η Aγία Παρασκευή ή Περαχώρα, η Aγία Kυριακή, ο Άγιος Γεώργιος και η Σωτήρα ή Μεταμόρφωση.

Η Ζαγορά, που δημιουργήθηκε με πυρήνα το παλαιό μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα (12ος αιώνας), γνώρισε την ύψιστη ακμή της το 17ο και το 18ο αιώνα, χάρη κυρίως στην ανάπτυξη της μεταξουργίας, της βιοτεχνίας μάλλινων υφασμάτων και του θαλάσσιου εμπορίου, με επίνειο το Χορευτό.

Παράλληλα, αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό κέντρο του Πηλίου από τις αρχές του 18ου αιώνα. Εδώ λειτούργησαν επί Τουρκοκρατίας σχολείο κοινών γραμμάτων, η Σχολή της Ζαγοράς, ευρέως γνωστή ως «Ελληνομουσείο», και η Βιβλιοθήκη της Σχολής.

Στη Ζαγορά εδρεύουν μεγάλος αγροτικός συνεταιρισμός με ιστορία ενός και πλέον αιώνα (αποτελεί σημαντικό φορέα συγκέντρωσης, διαλογής, τυποποίησης και εμπορίας μήλων) και γυναικείος αγροτουριστικός συνεταιρισμός, που παρασκευάζει παραδοσιακά προϊόντα.

Από τη Ζαγορά κατάγονταν, μεταξύ άλλων, ο πατριάρχης Kαλλίνικος Δ’ (1713-1792), ο μεγαλέμπορος-ευεργέτης Ιωάννης Πρίγκος (1725-1789), ο ιδρυτής του Παντείου Πανεπιστημίου, Αλέξανδρος Πάντος, και ο ιστορικός Γιάννης Kορδάτος (1891-1961).

Το ενδιαφέρον των επισκεπτών της Ζαγοράς συγκεντρώνει η πλακόστρωτη κεντρική πλατεία, με μαρμάρινη βρύση, υπεραιωνόβια πλατάνια και παραδοσιακά καφέ – εστιατόρια.

Σε αυτή βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου, τρισυπόστατη βασιλική με πηλιορείτικα στοιχεία, ανακαινισμένη εκ βάθρων από τον πατριάρχη Kαλλίνικο Δ’ το 1765. Tο τέμπλο, ο άμβωνας και το δεσποτικό, ξυλόγλυπτα και επιχρυσωμένα (δωρεά των ζαγοριανών αδελφών Λαπάτη, αρχόντων στη Mολδοβλαχία), είναι εξαιρετικής τέχνης.