Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 -

Συμβουλές από έναν ερημίτη: Πώς να διαχειριστούμε την απομόνωση..



Οι πολίτες της Ευρώπης, όπως και πολλών χωρών σε όλο τον κόσμο, προσπαθούν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα της εποχής του κοροναϊού που προτάσσει την απομόνωση στα σπίτια μας. Οι περισσότεροι δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στην μοναξιά ωστόσο για τον Μάουρο Μοράντι αυτή είναι η καθημερινότητά του.

Ο Μοράντι για περισσότερο από 30 χρόνια είναι ο μοναδικός κάτοικος ενός μικρού νησιού στην Μεσόγειο. Ζει ολομόναχος στο Μπουντέλι, το οποίο βρίσκεται κοντά στις ακτές της Σαρδηνίας και μετά από δεκαετίες μοναξιάς έχει σίγουρα να μοιραστεί μαζί μας πολλά σχετικά πώς μπορεί κάποιος να ζήσει εντελώς μόνος του. Την ίδια στιγμή είναι ο πλέον προστατευμένος άνθρωπος από αυτήν την επιδημία που έχει σαρώσει όλον τον πλανήτη.

Ο Μοράντι, ένας πρώην δάσκαλος, ανακάλυψε το νησί πριν από 31 χρόνια – το 1989- κατά λάθος όταν επιχειρούσε να πλεύσει με κάποιους φίλους του από την Ιταλία προς την Πολυνησία με σκοπό να ξεφύγουν από την κοινωνία και να βρουν ένα έρημο νησί να μείνουν. Τελικά, βρήκαν το Μπουντέλι. Ο μύθος λέει ότι πίσω στην προϊστορική εποχή, όταν ακόμα η Γη διαμορφωνόταν, το Μπουντέλι ήταν απλώς ένα θραύσμα από την μυθική Ατλαντίδα που την κατάπιε ο ωκεανός.

Όπως λέει στην δημοσιογράφο του CNN, Σίλβια Μαρτσέτι, ερωτεύτηκε αμέσως τα κρυστάλλινα νερά που περιβάλλουν το νησί, την μοναδική του άμμο και τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματα. Αποφάσισε να μείνει και όταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του νησιού έφυγε από τη ζωή το ανέλαβε αποκλειστικά αυτός. Σήμερα, στα 81 του πια είναι ακόμα εκεί και δίκαια έχει κερδίσει τον τίτλο του Ιταλού «Ροβινσώνα Κρούσου».

Αρχικά, ο ρόλος στο νησί ήταν να το φροντίζει. Τα πρώτα χρόνια που έμενε εκεί δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τους τουρίστες που επισκέπτονταν το νησί. «Τα πρώτα χρόνια ήμουν πολύ απομονωμένος. Δεν ήθελα να επικοινωνώ με κανέναν που ερχόταν να δει τις ροζ παραλίες και ήθελα να απολαμβάνω όλη αυτή την ομορφιά μόνος μου», θυμάται ο ίδιος.

Ωστόσο, καθώς τα χρόνια περνούσαν άρχισε να σκέφτεται διαφορετικά. «Ένιωσα ότι τόσο καιρό ήμουν λίγο εγωιστής και πλέον ήθελα να μοιραστώ με τον κόσμο αυτό που εγώ το θεωρώ ως μια από τις μεγαλύτερες ομορφιές της φύσης. Κι αυτό επειδή σκέφτομαι όπως ο Ντοστογιέφσκι που έλεγε ότι μόνο η ομορφιά μπορεί να μας σώσει από την καταστροφή που φέρνει ο άνθρωπος», αναφέρει.

Τελικά, ο Μοράντι άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους τουρίστες και τώρα ειδικά τα καλοκαίρι τους προσφέρει ακόμα και περιήγηση στο νησί. Εξάλλου όπως λέει πολλοί πλέον πάνε εκεί για να συναντήσουν «τον τρελό που μένει στο Μπουντέλι».

Η μοναχική ζωή

Τα βράδια κοιμάται στο παλιό πέτρινο σπιτάκι του (ΦΩΤΟ) και ξυπνάει κάθε πρωί με την φύση να τον περιβάλλει. Όπως λέει απολαμβάνει να εξερευνά την βλάστηση και τους βράχους και να μιλά με τα πουλιά ενώ παίρνει το πρωινό του κι αυτά πετάνε έξω από μικρό παράθυρο της κουζίνας του.

Ωστόσο, ακόμα κι αν μένει μόνος του αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει επαφή με όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Ενημερώνεται καθημερινά μέσω διαδικτύου – πριν λίγα χρόνια η ιταλική κυβέρνηση έβαλε στο νησί WI-FI- για τα όσα συμβαίνουν ειδικά τώρα με την έξαρση της επιδημίας στην πατρίδα του την Ιταλία, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Χρησιμοποιεί ακόμα το διαδίκτυο για να μοιράζεται την ομορφιά του νησιού με όλους τους ανθρώπους.

Απομονωμένος στο νησί του λέει στην Μαρτσέτι μέσα από το κινητό του ότι νιώθει ότι είναι «στο πιο ασφαλές μέρος της Γης».

«Είμαι καλά, δεν είμαι τρομαγμένος. Νιώθω ασφαλής εδώ. Το νησί μού προσφέρει πλήρη προστασία. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος. Κανείς δεν έρχεται εδώ, δεν βλέπω ούτε ένα καράβι να περνά», αναφέρει.

Φυσικά, δεν σταματά να ανησυχεί για την οικογένειά του και τους φίλους του που μένουν στα βόρεια της Ιταλίας και συγκεκριμένα στην Μοντένα, μια από τις περιοχές της χώρας που έχουν πληγεί περισσότερο από την επιδημία. «Αντιμετωπίζουν μια πολύ δύσκολη κατάσταση», τονίζει.

Για τον ίδιο ωστόσο πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον πρέπει να περιμένει περισσότερο για να του φέρουν κάποια τρόφιμα από την Ιταλία εξαιτίας των αυστηρών μέτρων της κυβέρνησης. Επιπλέον, έχουν σταματήσει ακόμα και οι σποραδικές επισκέψεις ορισμένων τουριστών που πήγαιναν μερικές φορές στο νησί. Όλα αυτά τα χρόνια είχε συνηθίσει να περνούν πού και πού ταξιδιώτες, οι οποίοι ξεκουράζονταν εκεί μέχρι να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Συνήθιζε μάλιστα να μοιράζεται μαζί τους ακόμα και το φαγητό του.

Πλέον όμως είναι μόνος του και περνά την ημέρα του θαυμάζοντας την θάλασσα, ανασαίνοντας τον καθαρό αέρα, συλλέγοντας ξύλα, προετοιμάζοντας το γεύμα του και βέβαια… ανεβάζοντας φωτογραφίες στον λογαριασμό του στο Instagram με τα μοναδικά τοπία του νησιού!

«Βαριέμαι πολύ μερικές φορές κι έτσι βγάζω φωτογραφίες τις παραλίες, την άγρια ζωή και τα τοπία του νησιού, τις επεξεργάζομαι και μετά τις μοιράζομαι στα social media και το Instagram. Έχω πολλούς ακολούθους», λέει ο Μοράντι ο όποιος έχει μάλιστα γράψει κι ένα βιβλίο για την ζωή του στο νησί.

Ο Μοράντι εκτιμά ότι αν η καραντίνα λόγω κοροναϊού συνεχίσει θα κάνει καιρό να δει ξανά επισκέπτες στο νησί, αλλά η προοπτική ενός ήσυχου καλοκαιριού δεν τον τρομάζει.

Συμβουλές από έναν ερημίτη

Ο Μοράντι λεει ότι ανυπομονεί να μοιραστεί με τον κόσμο μερικές συμβουλές για το πώς μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει καλύτερα την απομόνωση και την μοναξιά. Όπως λέει το να μείνεις μερικές εβδομάδες κλεισμένος στο σπίτι είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να αναστατώνει κανέναν. Θα έπρεπε όλοι να το δούμε ως μια ευκαιρία για να γνωρίσουμε καλύτερα την ψυχή μας.

Όπως λέει «μιλά εκ πείρας». Παρόλο που έχει ένα ολόκληρο νησί δικό του, οι χειμώνες στην Μεσόγειο μπορεί να είναι δύσκολοι και ο ίδιος περνά ολόκληρους μήνες σε πλήρη απομόνωση στο σπιτάκι του.

«Περνάω κάθε χειμώνα κλεισμένος στο σπίτι μου. Στο τέλος για μήνες δεν έχω περιπλανηθεί καν γύρω στο νησί. Αντιθέτως περνάω την ώρα μου στην βεράντα κάτω από το στέγαστρο. Τι στα κομμάτια; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν σπίτι τους ούτε για δύο εβδομάδες; Αυτό είναι τρελό!», αναφέρει.

«Διαβάζω πολύ και σκέφτομαι. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι φοβούνται να διαβάσουν γιατί αν το κάνουν, θα αρχίσουν να διαλογίζονται και να σκέφτονται πράγματα που μπορεί να είναι επικίνδυνα», λέει.

«Αν αρχίσεις να βλέπεις τα πράγματα υπό διαφορετικό πρίσμα και με κριτική ματιά, αυτό μπορεί να σε κάνει να καταλάβεις τι μίζερη ζωή ζεις ή πόσο κακό άτομο είσαι ή τι άσχημα πράγματα έχεις κάνει».

Ωστόσο, μια τέτοια ενδοσκόπηση μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμη, λέει. Ο Μοράντι θυμάται πώς κατάφερε ο ίδιος να μετατραπεί από έναν ασταμάτητο ταξιδιώτη που γύριζε ολόκληρη την Ευρώπη σε έναν ερημίτη σε νησί.

«Απλώς δεν ήθελα πια να ταξιδεύω. Δεν έβρισκα κανένα ενδιαφέρον σε αυτό. Αντιλήφθηκα ότι το πιο όμορφο, επικίνδυνο, περιπετειώδες και ικανοποιητικό ταξίδι από όλα είναι αυτό που κάνεις μέσα σου είτε κάθεσαι σε έναν καναπέ είτε κάτω από ένα στέγαστρο εδώ στο Μπουντέλι. Γι’ αυτό το να μένουν σπίτι και να μην κάνουν τίποτα μπορεί να είναι δύσκολο για πολλούς», αναφέρει και προσθέτει: «Αλλά ποτέ δεν νιώθω μόνος, γιατί νιώθω καλά με τον εαυτό μου».

Ο ίδιος πιστεύει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να μένουν μόνοι τους γιατί δεν αντέχουν την παρέα του εαυτού τους και η αναγκαστική καραντίνα αναγκάζει πολλούς να κάνουν ακριβώς αυτό. Ωστόσο, παρόλο που η συγκεκριμένη κρίση είναι μια καλή ευκαιρία για να επανεκτιμήσουν οι άνθρωποι τη ζωή τους, δεν πιστεύει ότι θα το κάνουν πολλοί.

«Δεν πιστεύω στην θεραπευτική δύναμη των ανθρώπων να αλλάζουν. Ίσως κάποιοι άνθρωποι το κάνουν, αλλά η πλειονότητα είναι τόσο συνηθισμένη στις ανέσεις και τους φρενήρεις ρυθμούς ζωής», εκτιμά.

«Όλα όσα χρειάζομαι»

Η ζωή στο Μπουντέλι συνεχίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο παρόλο που δίπλα του όλος ο κόσμος είναι σε πρωτοφανή κρίση.

Ο χειμώνας φέτος ήταν πιο ήπιος με θερμοκρασίες που θύμιζαν πολύ την άνοιξη και ζεστούς ήλιους. Το νησί παραμένει ανέγγιχτο από όσα συμβαίνουν γύρω του. Δεν υπάρχει μόλυνση. Τα νερά είναι τιρκουάζ και κρυστάλλινα, η βλάστηση πλούσια και άγρια και οι πορφυροί βράχοι μοιάζουν με φυσικά γλυπτά, ενώ ο αέρας είναι καθαρός.

«Η γάτα μου πέθανε πριν λίγες μέρες. Ήταν 20 ετών. Ίσως τελικά το κλίμα εδώ δίνει μακροζωία».

Ωστόσο, το νησί δεν είναι παντελώς άθικτο από την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος στη φύση.

Δεν πάει πολύ καιρός που υπήρχε μια καθαρή γραμμή από ροζ άμμο κατά μήκος της ακτής, φτιαγμένη από έντονα ροζ, πορτοκαλί και κοκκινωπά κοράλλια, κρυστάλλους, απολιθώματα και νεκρά θαλάσσια πλάσματα. Η άμμος έδινε στην ακτή μια αμυδρή απόχρωση φράουλας παρόμοια με εκείνη του ηλιόλουστου ουρανού.

«Τώρα το ροζ έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Είναι δύσκολο να το εντοπίσεις. Οι κατευθύνσεις στις οποίες φυσούν οι άνεμοι πάνω από το Μπουντέλι έχουν αλλάξει και η ροζ άμμος δεν συσσωρεύεται πλέον όπως παλιά», αναφέρει.

Το χάος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ιταλία δίνει περισσότερο χρόνο στον Μοράντι για την δική του μοίρα στο νησί. Το Μπουντέλι έχει αλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες τα τελευταία χρόνια. Από το 2016 ανήκει στην κυβέρνηση, η οποία το έχει ανακηρύξει εθνικό πάρκο, και πλέον η παραμονή του στο νησί είναι αβέβαιη. «Μέχρι στιγμής μένω εδώ, μέχρι ο τωρινός διευθυντής του πάρκου να αποφασίσει τι θα κάνει μαζί μου», αναφέρει. Πάντως, μια διαδικτυακή συλλογή υπογραφών που υποστήριζε το δικαίωμά του να συνεχίσει να μένει εκεί συγκέντρωσε πάνω από 18.000 υπογραφές.

Τώρα, η επιδημία του ιού προφανώς και θα καθυστερήσει προς το παρόν κάθε απόφαση για το μέλλον του Μοράντι στο νησί παρόλο που το σπίτι του χρήζει άμεσης ανακαίνισης.

«Υπάρχει ηλεκτρισμός παρόλο που το σύστημα θέλει συντήρηση. Έχω ακόμα τρεχούμενο νερό και μια μικρή σόμπα για θέρμανση. Προς το παρόν έχω εδώ όλα όσα χρειάζομαι», καταλήγει.