Αυτή η γενναία έφηβη, η οποία έχει έρθει αντιμέτωπη με το θάνατο, μας δείχνει ότι η ομορφιά βγαίνει από μέσα μας. Έχει ενθαρρύνει και άλλους ανθρώπους να αγκαλιάσουν τον εαυτό τους και να αγαπήσουν τη δική τους μοναδικότητα.
Η 19χρονη Maddy Ritchie, από το Terrigal της Αυστραλίας, έχει πάρει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Τον Οκτώβριο του 2015, όταν Maddy ήταν 17, παρατήρησε ένα εξόγκωμα στην λεκάνη της. Σκέφτηκε ότι ήταν μια ακίνδυνη κύστη.
«Ήταν μόλις λίγες εβδομάδες μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο. Έψαχνα να δω τι θα κάνω με το μέλλον μου, όταν μου είπαν πως είχα ραβδομυοσάρκωμα, μια μορφή καρκίνου που εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία,» είπε στο UNILAD.
«Ο όγκος ήταν στην λεκάνη μου και ήταν 8 εκατοστών, και λίγο ήθελε για να “χτυπήσει” διάφορα όργανά μου, όπως η ουροδόχος κύστη μου και ο τράχηλός μου.»
loading... Loading... loading...
Η Maddy είπε ότι ανησύχησε όταν ο όγκος άρχισε να προεξέχει και να γίνεται κίτρινος και μοβ.
«Επίσης, ανέπνεα με δυσκολία, και μπορούσα μετά βίας να περπατήσω πόσο μάλλον να ανέβω σκαλιά-δεν είχα καθόλου ενέργεια,» είπε.
«Όταν βγήκαν τ’ αποτελέσματα της βιοψίας, αυτό που άκουσα ήταν πολύ χειρότερο απ’ αυτό που νόμιζα ότι θ’ ακούσω. Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να ήταν καρκίνος.»
Όταν η Maddy ενημερώθηκε για την κατάστασή της, είχε 4 τοις εκατό πιθανότητες να βγάλει τους τελευταίους τρεις μήνες. Έπρεπε να υποβληθεί άμεσα σε θεραπείες.
Οι γιατροί είπαν στην Maddie ότι δεν μπορούσαν να επέμβουν στον όγκο της, δεδομένου ότι ήταν πολύ κοντά σε ζωτικά της όργανα.
«Εκείνη τη στιγμή δεν πίστευα σε όσα άκουγα, ήμουν μουδιασμένη. Αλλά ήξερα ότι έπρεπε να φανώ δυνατή, είχα μόλις τελειώσει το σχολείο, και σίγουρα δεν ήμουν έτοιμη να πεθάνω,» είπε.
Η Maddy παραδέχθηκε ότι, για τους πρώτους μήνες φοβόταν, και είπε ότι χαλάρωνε με διαλογισμό. «Μετά από τις πρώτες 10 εβδομάδες εντατικής χημειοθεραπείας, έκανα τις εξετάσεις μου. Ένιωσα ότι αυτή τη φορά ο καρκίνος είχε μικρύνει κατά κάποιο τρόπο, ότι άρχιζε να φεύγει από πάνω μου,» είπε.
«Είχα δίκιο, ο καρκίνος είχε συρρικνωθεί περισσότερο από το μισό. Ο γιατρός μου ήταν αμήχανος, καθώς δεν είχε δει ποτέ ξανά τόσο τεράστια και γρήγορη αντίδραση με αυτό το είδος του καρκίνου.»
«Ένα τεράστιο βάρος ένιωθα να φεύγει από πάνω μου, ο θάνατος δεν με περίμενε πια, όχι για τώρα τουλάχιστον. Αυτό το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο.»
«Βλέπεις τα αληθινά χρώματα των ανθρώπων που σε περιβάλλουν, μερικούς ανθρώπους τους έχασα στην πορεία, αλλά κέρδισα και άλλους, πολύ πιο σημαντικούς.»
«Μετά τον καρκίνο, αισθάνομαι ότι μου έχει δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και ότι έχω ξυπνήσει.»
Η Maddie εξέφρασε την εμπειρία της με ένα όμορφο μήνυμα προς τους άλλους ανθρώπους που βιώνουν τις δικές τους δύσκολες στιγμές.
Πόση δύναμη μπορεί να έχει μέσα της μια νεαρή κοπέλα όταν λέει πως δεν ντρέπεται για τη φαλάκρα της, αφού αυτή είναι το εισιτήριό της για τη ζωή; Όταν αντιμετωπίζει το πρόβλημά της με ένα τόσο ζεστό χαμόγελο στα χείλη της;
