Διανύουμε το 2016 μια χρονιά που μέχρι πρότινος έχει μια γλυκόπικρη γεύση. Ζούμε σε μια εποχή που η νεολαία βρίσκεται στους δρόμους καθημερινά, ψάχνοντας για κάτι.
της Παναγιώτας Καλογήρου
Κάτι ανύπαρκτο που η τεχνολογία το κάνει υπαρκτό, κάτι που για κάποιους είναι ένα απλό παιχνίδι άνευ ουσίας, για άλλους πάλι είναι ένας τρόπος να μετατραπούν σε "ηλεκτρονικούς κυνηγούς".
Θεωρώ πως ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων γνωρίζει το νεόφερτο παιχνίδι Pokemon Go , όπου φρενίτιδα ενθουσιασμού έχει πιάσει αρκετό-και κατά προτίμηση-νέο κόσμο. Στον αντίποδα υπάρχουν εκείνοι που το επικρίνουν. Πως ένα αθώο καρτούν των παιδικών μας χρόνων κατάφερε να μαγέψει ή αλλιώς να αιχμαλωτίσει σε μια οθόνη τόσα εκατομμύρια κόσμου.
Για να μπορέσεις να έχεις ολοκληρωμένη και αντικειμενική άποψη σε ένα θέμα καλό είναι να κοιτάς το "κέρμα" από τις δυο όψεις.
Οι υποστηρικτές και φανατικοί gamers δηλώνουν πως το εν λόγω παιχνίδι κατάφερε να τους μετατρέψει σε πιο κοινωνικούς, εφόσον τους παρακίνησε να εγκαταλείψουν τους υπολογιστές τους ,να σηκωθούν απο τις καρέκλες τους και κυριολεκτικά να πάρουν τους δρόμους. Το αποτέλεσμα είναι ,σύμφωνα με τους ίδιους, να μιλάνε σε ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα , αναλύοντας για ώρες το παιχνίδι και καταφέρνοντας να δημιουργήσουν νέες φιλίες ή ακόμη και σχέσεις.
Ως εδώ όλα μοιάζουν πολύ φυσιολογικά και σιγά-σιγά μας αρέσει που οι λάτρεις τις τεχνολογίας εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, έβγαλαν (περίπου) τις "ηλεκτρονικές" παρωπίδες και ξεχύθηκαν στους δρόμους.
Η άλλη όψη όμως του νομίσματος είναι διαφορετική και ίσως να απευθύνεται στα σημερινά δεδομένα , στην γυμνή κοινωνική πραγματικότητα και στο αβέβαιο μέλλον.
Ζώντας στην Ελλάδα και γνωρίζοντας με έμμεσο ή με άμεσο τρόπο την λέξη "κρίση" αλλά και τα αποτελέσματα της είναι σχετικά οξύμωρο, πλήθος κόσμου να σπεύδει στην πρώτη συνάντηση των Gamers του Pokemon Go και να ξεχνάει να παραβρεθεί σε διάφορες συναντήσεις που αφορά το μέλλον του εκάστοτε πολίτη.
Πόσο, πραγματικά, ανησυχητικό μπορεί να είναι, μια εικόνα παιδιών που έχουν εγκλωβίσει το βλέμμα τους και την προσοχή τους σε μια οθόνη, αδιαφορώντας για την εξέλιξη των πραγμάτων. Το συγκεκριμένο παιχνίδι θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ως μέσω "απασχολήσεις" των νέων με στόχο τον αποπροσανατολισμό τους απο τα καίρια θέματα της επικαιρότητας.
Σε μια κοινωνία που έρχεται αντιμέτωπη με φρικτά εγκλήματα, "τρομοκρατία" απο κυβερνήσεις αλλά και απο πραγματικούς τρομοκράτες το Pokemon Go έπεσε σαν σκόνη για να ρίξει σε λήθαργο το ανθρώπινο μυαλό και να αδρανοποιήσει την αντίληψη.
Θα αποτελούσε παράλειψη φυσικά να μην αναφερθούμε και στους κινδύνους που κρύβει καθώς στο εξωτερικό αρκετοί ήταν εκείνοι που είχαν ατυχήματα ή ακόμη χειρότερα έχασαν την ζωή τους. Έχουν πραγματοποιηθεί ληστείες και δυστυχώς το συγκεκριμένο λογισμικό το διαχειρίζονται και κακοποιά στοιχεία με αποτέλεσμα να μην υπάρχει μόνο απασχόληση των νέων απο το προαναφερθέν παιχνίδι αλλά και κίνδυνος για την ζωή τους ή σωματική τους ακεραιότητα.
Καλό θα ήταν λοιπόν να γίνετε σωστή χρήση του εκάστοτε παιχνιδιού. Η "κατάχρηση" και η κατανάλωση φαιιάς ουσίας για κάτι τόσο απλό μετατρέπει μια κοινωνία σε υπνοβάτες. Ενα πρόσωπο που κοιτάζει ακατάπαυστα μια οθόνη χάνει την πραγματική ζωή και εγκλωβίζεται ο ίδιο ο παίχτης στην "pokeball" που χρησιμοποιεί για να ¨πιάσει¨ τα αγαπημένα του Pokemon. Η ζωή σε realtime είναι εκτός της οθόνης.
