Oι ειδικοί, μετά τα αυξημένα περιστατικά αναπνευστικών λοιμώξεων που καταγράφονται, προειδοποιούν για την «σιωπηλή πνευμονία».
Η σιωπηλή πνευμονία, ή αλλιώς «πνευμονία του περιπάτου», προκαλείται κυρίως από το βακτήριο Mycoplasma pneumoniae και ονομάστηκε έτσι επειδή εμφανίζει πιο ήπια συμπτώματα από την κλασική πνευμονία. Αυτό επιτρέπει στους ασθενείς να συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους χωρίς να καταλαβαίνουν ότι έχουν μολυνθεί. Γι’ αυτόν τον λόγο, πολλές φορές συγχέεται με ένα απλό κρυολόγημα ή μια παρατεταμένη γρίπη και παραμένει αδιάγνωστη, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
Η μετάδοση γίνεται από σταγονίδια σάλιου όταν το άτομο μιλάει, βήχει ή φτερνίζεται.
Συμπτώματα
Σε αντίθεση με την κλασική πνευμονία που ξεκινά απότομα με υψηλό πυρετό και πόνο στο στήθος, η σιωπηλή πνευμονία εξελίσσεται σταδιακά. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
- ξηρός, επίμονος βήχας
- χαμηλός πυρετός
- κόπωση
- πονοκέφαλος
- βραχνάδα
- ήπια δυσκολία στην αναπνοή
Σε αρκετές περιπτώσεις, ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται καν ότι έχει πνευμονία, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο να εξελιχθεί σε πιο σοβαρή μορφή, ειδικά σε ηλικιωμένους ή άτομα με άλλα προβλήματα υγείας.
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση, ενώ οι γιατροί μπορεί να ζητήσουν ακτινογραφία θώρακα ή άλλες εργαστηριακές εξετάσεις, αφού το συγκεκριμένο βακτήριο είναι δύσκολο να εντοπιστεί.
Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιβιοτικά, κυρίως από την κατηγορία των μακρολιδίων ή των τετρακυκλινών, ξεκούραση, επαρκή ενυδάτωση και έλεγχο του πυρετού.
Η σιωπηλή πνευμονία συνήθως θεραπεύεται πλήρως, αλλά η αποδρομή των συμπτωμάτων μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες. Αν μείνει χωρίς θεραπεία, υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε πιο βαριά πνευμονία, δευτερογενείς λοιμώξεις ή ακόμα και σε αναπνευστική ανεπάρκεια.
