7
Ιουλίου
2017
- 18:25
Τελευταία τροποποίηση στις 10 Ιουλίου, 2017 - 15:37
Με αφορμή το live της Κυριακής, 9 Ιουλίου στην ταράτσα του Ρομάντσο, η Μαρθίλια Σβάρνα μας μιλάει για τη μουσική της πορεία.
"Το πρότζεκτ ξεκίνησε όταν ήμουν 15 και κατάλαβα ότι μπορούσα να εκφραστώ καλύτερα μέσω της μουσικής. Στην αρχή έγραφα και έπαιζα για τον εαυτό μου, σύντομα όμως αποφάσισα πως ήταν πολύ εγωιστικό να τα κρατάω όλα για μένα, επομένως άρχισα να μοιράζομαι ότι είχα με τους κοντινούς μου ανθρώπους και στην πορεία ανέβασα κάποια κομμάτια μου στο internet. Επί της ουσίας με ενδιέφερε να μοιραστώ αλλά και να παίξω live, μιας και πάντα πίστευα ότι η άμεση ανθρώπινη επαφή είναι πιο δυνατή. Επομένως έπρεπε να γίνει το πρώτο βήμα προς τον "έξω κόσμο"
Το πρότζεκτ Marthilia Svarna ξεκίνησε το 2010 από την ίδια στην Αθήνα, με την μετακόμισή της για σπουδές πάνω στα Performing Arts, μεταφέρθηκε στο Λονδίνο από το 2013 έως και το 2016.
"Το πρώτο μου live είχα την τύχη να το κάνω στο 2ο Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής όταν ήμουν τρίτη Λυκείου. Ακολούθησαν κάποια ακόμα live από κοινού με τους αγαπημένους μου φίλους "The Steams" στα οποία ήμουν το openning act, και αυτές οι πρώτες φορές που έπαιξα μπροστά σε κοινό ήταν καθοριστικές. Κατάλαβα πόσο μου άρεσε να το κάνω, παράλληλα όμως και πόσο δύσκολο και σκληρό είναι μερικές φορές να είσαι μόνος σου on stage. Με τα επόμενα live, που έγιναν στο Λονδίνο σε μικρές gallery και φοιτητικά Cabaret Nights, συνήθισα την κατάσταση αυτή και με την βοήθεια της σχολής μου, έμαθα να είμαι πολύ πιο άνετη και να απολαμβάνω το one-woman-show. Τελικά ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό απ'όσο φανταζόμουν και σίγουρα μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία έμαθα πολλά παραπάνω πράγματα για εμένα την ίδια. Αυτό φυσικά επηρέασε και τη μουσική που έγραφα εκείνη την εποχή. Όλα είχαν γίνει πιο θεατρικά και εν τέλει συνειδητοποιώ ότι αυτό μου έβγαινε πιο φυσικά εξ'αρχής, απλά δεν ήξερα ακριβώς πως να το κάνω. Τα μαθήματα υποκριτικής στη σχολή σίγουρα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στο να μάθω πως."
Η ζωή στο Λονδίνο της έμαθε πολλά πράγματα, όμως υποστηρίζει πως ο τρόπος ζωής που σε αναγκάζει αυτή η πόλη να ακολουθήσεις δεν της ταίριαζε, έτσι αποφάσισε να επιστρέψει στην αγαπημένη της Αθήνα όπου "ανήκει η καρδιά της αφού είναι εθισμένη στον ήλιο" όπως είπε και η ίδια.
"Δεν το καταλαβαίνουν όλοι δυστυχώς, αλλά η Αθήνα είναι μια μαγική πόλη. Είναι μία βρώμικα όμορφη πόλη και δεν μπορούσα να μην επιστρέψω. Εκτός από το ότι μου είχε λείψει ο καιρός, μου είχαν λείψει και οι άνθρωποι. Όλοι είναι πιο επικοινωνιακοί, πιο αληθινοί. Βρίσκω την ίδια τη Μαρθίλια να μπορεί να νιώσει πιο ελεύθερη και πιο δημιουργική εδώ. Και μπορεί η ανεξάρτητη μουσική σκηνή αυτή τη στιγμή να μην ευδοκιμεί λόγω κρίσης, όμως συμβαίνουν τόσα πράγματα και οι καλλιτέχνες έχουν όρεξη, έχουν αλήθεια και έχουν πολύ πάθος μέσα τους. Και όλη αυτή η ατμόσφαιρα με εξιτάρει, με προκαλεί και με κάνει να θέλω να συνεχίσω. Επίσης υπάρχει έντονο αίσθημα συντροφικότητας. Είναι όλοι σαν μια οικογένεια."
Μιλώντας για οικογένεια, μας εξήγησε την τωρινή μορφή του μουσικού της σχήματος, την όμορφη σχέση της με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται και την εκτίμηση της για τον χώρο στον οποίο δημιουργεί και κάνει πρόβες.
"Αυτή τη στιγμή το πρότζεκτ Marthilia Svarna, πέρα από εμένα, απαρτίζεται από άλλα τρία άτομα, τον Κώστα Στεργίου, τον Κων/ωο Κωνιό και τον Χρήστο Μηταρά. Αυτά τα παιδιά με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ με τη μουσική. Με στηρίζουν, με εμπνέουν, έχουμε χημεία, είναι απίστευτοι συνεργάτες και σίγουρα οι καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσα να έχω. Είχα λοιπόν την τύχη να γνωρίσω αυτά τα παιδιά και να ξεκινήσουμε να παίζουμε μαζί μουσική ώστε το πρότζεκτ να φτάσει στην τωρινή του μορφή. Το σπουδαίο είναι ότι "τα αγόρια" -έτσι τους αναφέρω πάντα- με σύστησαν από την αρχή στο Sonic Playground, το στούντιο που κάνουμε πρόβες εκ τότε, και είναι σαν να με πήραν από τον δρόμο και να με έβαλαν στο ζεστό τους σπιτικό. Κάπως έτσι νιώθω σε αυτό τον χώρο. Προηγουμένως ανέφερα τον όρο "οικογένεια" και το έκανα ξεκάθαρα σκεπτόμενη την κατάσταση που έχει χτίσει μέσα στα χρόνια ο Νίκος Τριανταφύλλου (ο άνθρωπος που ξεκίνησε τo Sonic Playground) Όσες μπάντες είμαστε εκεί και κάνουμε πρόβες, είμαστε όλοι σαν αδέλφια. Έχουμε όλοι ένα στόχο, πολλή αγάπη για αυτό που κάνουμε, υπάρχει καλλιτεχνική αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη. Αυτό με κάνει να ελπίζω ότι εν τέλει, καμία κρίση δε θα μας πατήσει κάτω, και θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε. Και φυσικά μου δίνει ώθηση να συνεχίσω να γράφω και να παίζω μουσική."
Με έντονο στοίχο, θεατρικό ύφος και ηλεκτρικό ήχο, το προτζεκτ αφηγείται ιστορίες με όσο πιο παραστατικό τρόπο γίνεται και δίνει ένα ολοκληρωμένο θέαμα στο κοινό.
"Από πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες. Και να τις ακούω και να τις αφηγούμαι.Γιαυτό λοιπόν γράφω και παίζω με έναν storytelling τρόπο. Μιλάω για πραγματικά γεγονότα, αλλά και για παντελώς φανταστικά, για φίλους μου αλλά και για αγνώστους, και το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα σε όλα αυτά βάζω πάντα και ένα κομμάτι του εαυτού μου. Σίγουρα σε κάθε ιστορία, αν ψάξεις, θα κρύβομαι κάπου εκεί μέσα. Είναι η μόνη αλήθεια εξ' άλλου."
Ρομάντσο Rooftop | Μarthilia Svarna
Την Κυριακή 9 Ιουλίου στο Rooftop του Ρομάντσο, η Marthilia Svarna και "τα αγόρια" της θα παίξουν κομμάτια από όλη την πορεία του πρότζεκτ, συνδυασμένα με το ανάλογο performance και συνοδευόμενα από μικρές εκπλήξεις.
Κυριακή 9 Ιουλίου 2017
BIOS Ρομάντσο – Αναξαγόρα 3-5
Ώρα Προσέλευσης: 21:00
