Οσοι έχουν διαβάσει το ομώνυμο μπεστ σέλερ της Τζίλιαν Φλιν γνωρίζουν καλά για ποιους ακριβώς λόγους το ψυχολογικό θρίλερ, «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» (Gone girl) είναι μια από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς.
Η συγγραφέας, παθιασμένη λάτρης του «Ψυχώ» του Χίτσκοκ, έχει αποκαλύψει ότι από μικρή είχε ιδιαίτερες συνήθειες και αδυναμίες: «Δεν υπήρξα ένα καλό μικρό κορίτσι. Αγαπημένο μου χόμπι τα καλοκαίρια ήταν να ταϊζω στις αράχνες μυρμήγκια. Μέσα στο σπίτι, αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν το δικής μου έμπνευσης «Η κακιά θεία Ρόζι». Εγώ υποδυόμουν την διαβολική νταντά και τα ξαδέρφια μου προσπαθούσαν να ξεφύγουν και να καλέσουν βοήθεια -σπανίως τα κατάφερναν. Επίσης μου άρεσε πολύ να βλέπω ελαφρύ πορνό σε καλωδιακά κανάλια. Ομως τιμωρούσα αυστηρά, όποια κούκλα μου επηρεαζόταν από το θέαμα κόβοντάς της τα μαλλιά... Πόσο ευτυχισμένα παιδικά χρόνια πέρασα στο παλιό καλό Κάνσας Σίτυ...».
Στο βιβλίο αφηγείται την ιστορία ενός φαινομενικά αγαπημένου, φυσιολογικού ζευγαριού. Ολα αλλάζουν όταν η σύζυγος εξαφανίζεται και οι υποψίες πέφτουν όλο και περισσότερο στον αγαπημένο της σύζυγο...
Αν η φιλοδοξία της Φλιν ήταν να κάνει όσα ζευγάρια διαβάζουν το Gone girl να κοιταχτούν με καχυποψία μεταξύ τους, κρίνοντας από την επιτυχία του βιβλίου προφανώς ο στόχος επετεύχθη. Το ερώτημα είναι αν θα τα καταφέρει εξίσου καλά και η ταινία, στα υπέρ της οποίας είναι τα ονόματα των συντελεστών της: ο Ντέιβιντ Φίντσερ στη σκηνοθεσία και ο Μπεν Αφλεκ στον πρώτο αντρικό ρόλο -με τη Ροζάμουντ Πάικ στον πρώτο γυναικείο- ενώ το σενάριο υπογράφει η ίδια η συγγραφέας, η οποία έχει υποσχεθεί ότι έχει κάνει αρκετές αλλαγές. Αμερικανικά media έχουν ήδη εκτιμήσει πως θα πρωταγωνιστήσει στα Οσκαρ, μένει να φανεί αν θα δικαιώσει όσους την περιμένουν ως μια από τις κορυφαίες ταινίες της σεζόν.
