"Η πραγματική χαρά δεν είναι ψυχολογική, αλλά πνευματική κατάσταση".
Ο Άγιος Νεκτάριος, ένας μεγάλος σύγχρονος άγιος, σε μία επιστολή πολύ καλά γράφει: όσοι ψάχνουν για πηγές της χαράς εκτός από τον εαυτό τους, δελεάζονται.
Παραδείγματος χάριν, ένας άνθρωπος τον οποίο αγαπούμε, έρχεται από το εξωτερικό στο μοναστήρι μας. Φυσικά χαιρόμαστε που είναι μαζί μας.
Και όσο χαιρόμαστε την παρουσία του, τόσο λυπούμεθα, όταν αναχωρεί.
Μπορούμε να προεκτείνουμε αυτό το σκεπτικό. Αγαπούμε κάποιον, αλλά ο Κύριος μας τον παίρνει και εκείνος φεύγει από τη ζωή. Και όσο τον αγαπούμε, τόσο η αγάπη τούτη μετά το θανατό του μετατρέπεται σε πόνο. Για το λόγο αυτό ένας άνθρωπος δεν πρέπει να εξιδανικεύσει τις χαρές που βρίσκονται εκτός του εαυτού του.
Η πηγή της χαράς είναι η καρδιά του ανθρώπου, είναι μια μόνιμη παρουσία της ευλογίας. Γι' αυτό ο άνθρωπος του Θεού και σε χαρές και σε λύπες παραμένει ήρεμος και ήσυχος" ΓΕΡ Εφραίμ Βατοπαιδινος
