Μόλις 120 τελευταίας τεχνολογίας λεωφορεία φυσικού αερίου και 104 νέα πετρελαιοκίνητα διαθέτει η Αθήνα από τα συνολικά 2.021 λεωφορεία που κυκλοφορούν στους δρόμους, συμπεριλαμβανομένων των τουριστικών και των σχολικών λεωφορείων.
Μέσος όρος ζωής είναι τα 27 χρόνια. Ως εκ τούτου, διαθέτουν παλαιότερη τεχνολογία, με ό,τι συνεπάγεται για τους κινδύνους στην οδική ασφάλεια και την αύξηση της θνησιμότητας.
Την ώρα που οι περισσότερες Ευρωπαϊκές πόλεις αντικαθιστούν τα παλαιά τους λεωφορεία με καινούρια που χρησιμοποιούν είτε αντιρρυπαντική τεχνολογία είτε εναλλακτικά καύσιμα που παράγουν μηδενικούς ρύπους, η Αθήνα δέχεται μεγάλη επιβάρυνση από το στόλο των δικών της λεωφορείων.
Όσα απ' αυτά φέρουν τεχνολογία Euro Ι (1994) εκπέμπουν 8 γραμμάρια NOX ανά χιλιόμετρο, τα Euro II (1997) εκπέμπουν 7 γραμμάρια ΝΟΧ ανά χιλιόμετρο. Επίσης, όσα χρησιμοποιούν τεχνολογία Εuro ΙΙΙ (2002) εκπέμπουν 5 γραμμάρια ΝΟΧ ανά χιλιόμετρο, όσα χρησιμοποιούν τεχνολογία Euro IV(2007) εκπέμπουν 3,5 γραμμάρια ΝΟΧ το χιλιόμετρο. Παράλληλα, όσα χρησιμοποιούν το Euro V (2010) εκπέμπουν 2 γραμμάρια ΝΟΧ ανά χιλιόμετρο, ενώ τα τελευταίου τύπου λεωφορεία (Euro VI-2014) εκπέμπουν μόλις 0,4 γραμμάρια.
Πριν λίγα χρόνια, ορισμένα αστικά λεωφορεία ξεκίνησαν μεν τη χρήση φυσικού αερίου, ωστόσο αυτό έγινε σε μικρότερο βαθμό σε σχέσει με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Παρά την προσπάθεια σήμερα η Αθήνα παρέμεινε μια ρυπαρή κυκλοφοριακά πόλη, καθώς το 50% του στόλου (όλων των καυσίμων) είναι παλαιότερης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
