ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ: Το ΑΓΝΩΣΤΟ πρόσωπο του Νέου Καναλαρχη

 

 Η μητέρα του ονομαζόταν Κλεονίκη. Μαζί απέκτησαν οκτώ παιδιά.  Ο Ιβάν “εμφανίστηκε στις 27/3 του 1959. Ήταν ο βενιαμίν. Έως τα 12, ζούσε σε χωριό της διοικητικής περιφέρειας Τσάλκα -στο νότιο μέρος της Γεωργίας. Η ομώνυμη πόλη είχε ιδρυθεί από Έλληνες, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει από την ανατολική Τουρκία. Για την ιστορία, το “Τσάλκα” σημαίνει “απομακρυσμένος”. Οι καπνεργάτες γονείς του αποφάσισαν το 1971 να μετακομίσουν στο Ροστόφ, που σύμφωνα με τους Σοβιετικούς ήταν ο… πατέρας της μαφίας στην ΕΣΣΔ -η μητέρα ήταν η Οδησσός. 

 

Οι γονείς του συνέχισαν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με τρόπο που να τιμούν πάντα τις ρίζες τους. Η πρώτη δουλειά του Ιβάν ήταν αυτή του εργάτη στην κρατική καπνοβιομηχανία “Donskoy Tabak”. Όπως έχει πει, δεν ξεχνά ποτέ πως γεννήθηκε φτωχός. Είναι κάτι που δεν θεωρεί ντροπή. “Ντροπή είναι να πεθαίνεις φτωχός”, έχει διευκρινίσει και δεν αναφερόταν μόνο στα ρούβλια/ευρώ/δολάρια του τραπεζικού λογαριασμού. Το 1977 κατετάγη στον στρατό, το 1980 πήρε το απολυτήριο, επέστρεψε στο καπνεργοστάσιο έφτασε έως τη θέση του υποδιευθυντή. Είχε ήδη γίνει φοιτητής στην οικονομική σχολή του Πανεπιστημίου Δημόσιας Οικονομίας, στο Ροστόφ και το 1988 πήρε πτυχίο, στον τομέα των logistics -είναι διδάκτωρ και έχει δημοσιεύσει 10 επιστημονικές εργασίες. 

 

Τρία χρόνια μετά (τον Δεκέμβριο του 1991) ήλθε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και εκείνος έγινε ένας εκ των πολλών επιχειρηματιών που ξεπήδησαν, για να αποκτήσουν κομμάτια της κρατικής περιουσίας. Το 1992 η καπνοβιομηχανία ιδιωτικοποιήθηκε, εκείνος, όχι μόνο δεν κουνήθηκε, αλλά το 1993 ήταν ο νέος Γενικός Διευθυντής, θέση που κράτησε για δέκα χρόνια. Το σλόγκαν του ήταν “να ζούμε και να δουλεύουμε υπό τη ρωσική σημαία”. Η κυρία Ευγενία, ο στρατάρχης Ζούκοφ και οι άνθρωποι της ΕΣΣΔ Το 1999 η “Don Tabak” “κρατούσε” το 12% της ρωσικής αγοράς και το 70% της ευρύτερης περιοχής. 

 

Το 2014 έγινε η Νο4 εταιρία παραγωγής καπνού, στη Ρωσία. Άνηκε ήδη στον Σαββίδη. Για την ακρίβεια, η σύζυγος του είναι η μεγαλομέτοχος της επιχείρησης που παράγει 45 δισεκατομμύρια τσιγάρα το έτος, εκ των οποίων τα 6.05 δισεκατομμύρια εξάγονται σε 31 χώρες -με τα καθαρά κέρδη να πλησιάζουν τα 300 εκατομμύρια ευρώ. 

 

Κάθε χρόνο δίνει περί τα 562.7 εκατ. ευρώ στο ρωσικό κράτος, σε φόρους. “Η μεταπολεμική γενιά ήταν ιδιαίτερη. Το εργοστάσιο έδινε επίδομα σε περισσότερα από 600 παιδιά που βρίσκονταν στο δρόμο, μετά τον πόλεμο. Θυμάμαι, όταν δούλευα στο εργοστάσιο ήταν η κυρία Ευγενία, μια αδύναμη, μικροκαμωμένη 80χρονη με μεγάλη καρδιά. Μου έλεγε “δεν τρως καλά αγόρι μου, να σου φέρω ένα σάντουϊτς”. Θυμάμαι ακόμα τα χέρια της. 

Θυμάμαι και τα λόγια του Στρατάρχη Ζούκοφ, που έλεγε στους νέους να σέβονται τους βετεράνους. Έλεγε “οι παλιοί στρατιώτες δεν κάνουν παράπονα. Να είστε ο εαυτός σας και να τους συμπεριφέρεστε με ευαιθησία και σεβασμό. Είναι ένα πολύ μικρό τίμημα που οφείλετε να πληρώσετε, για όσα έχουν κάνει για εσάς. Καταλαβαίνετε τι θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν ήταν οι άνθρωποι της Σοβιετικής Ένωσης, ο ηρωισμός τους και η νίκη”. Εκ των πιο πλούσιων στη Ρωσία Η εταιρία με τα καπνά ανήκει στην Gruppa Agrokom, όπου θα βρεις άλλες 39 επιχειρήσεις, στις οποίες εργάζονται 17.000 άνθρωποι. Ο ετήσιος τζίρος ξεπερνά το 1.3 δισ. ευρώ. Αυτόν τον όμιλο, τον δημιούργησε ο Σαββίδης το 2004. Το έτερο “κόσμημα” είναι η Atlantis-Pak, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής τεχνητών περιβλημάτων (συσκευασίες προϊόντων κρέατος και τυριών) στον κόσμο. 

 

Μόνο το 2015 οι πωλήσεις πρόσφεραν καθαρά κέρδη 99 εκατ. ευρώ, με τις εξαγωγές σε 82 χώρες του πλανήτη να “ευθύνονται” για τα 43.500.000 ευρώ του συνόλου. Στα best of υπάρχει και ο όμιλος “Ταύρος”, που τον λες και το μεγαλύτερο επεξεργαστή ωμού κρέατος στη νότια Ρωσία, με την γκάμα των προϊόντων να ανέρχεται στα 203 ονόματα, η “Aqua-Don” (επιχείρηση παραγωγής επιτραπέζιου και μεταλλικού νερού, του επιπέδου των 33 εκατομμυρίων φιαλών κάθε χρόνο), η ”Argo-Industrial Complex 21 Century”, με θερμοκήπια και ιχθυοκαλλιέργειες και η “Millennium” -δίκτυο λιανικής πώλησης, που περιλαμβάνει την αλυσίδα σούπερ μάρκετ “Ποικιλία”. Σημείωση: είναι η μοναδική αλυσίδα παντοπωλείων στη Ρωσία. 

 

Oι πραγματικότητες της ζωής Το concept, από την αρχή ήταν το ίδιο. “Τα εργοστάσια ανοίγουν, έχουν επιτυχία, αν δεν έχουν επιτυχία κλείνουν. Κάποια διαλύονται, κάποια εμφανίζονται. Κάπου στεναχωριέμαι, κάπου τα δέχομαι όλα αυτά σαν πραγματικότητες της ζωής μας”. Για τον ΠΑΟΚ έχει ξεκαθαρίσει πως δεν ισχύει αυτό. Έχει πει ότι “είναι ιστορική σχέση με το παρελθόν, η ψυχή μου. Δεν είναι επιχείρηση”. Το σύστημα ωστόσο, που ακολουθεί ως επιχειρηματίας προφανώς και είναι επιτυχημένο, αν σκεφτείς ότι είναι στο Νο152 των πιο επιτυχημένων επιχειρηματιών στη Ρωσία, βάσει του Forbes, με τον κολοσσό του να καταλαμβάνει τη 2η θέση στις καλύτερες επιχειρήσεις του Ροστόφ. Έχει βραβευθεί από τη ρωσική ομοσπονδία, για την προσφορά προς την πατρίδα, με το παράσημο τιμής, ενώ τον έχουν επαινέσει ο Βλάντιμιρ Πούτιν, ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, συν φυσικά όλοι οι τοπικοί φορείς του Ροστόφ. Να σου πω όμως, και για τη σχέση του με τον Πούτιν. 

 

Ο φίλος του, Βλαδίμηρος Πούτιν Το 1998 ο Σαββίδης μπλέχτηκε για πρώτη φορά με την πολιτική ζωή της Ρωσίας. Δεν είχε εμπλοκή στο κόμμα του Πούτιν. Αυτό έγινε το 2003, όταν δέχθηκε πρόσκληση του κόμματος “Ενιαία Ρωσία” και του νυν Προέδρου. Έως το 2003 ήταν μέλος της Νομοθετικής Βουλής, στην περιφέρεια του Ροστόφ και τότε έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του βουλευτή στη Ρωσική Δούμα. Εξελέγη και διετέλεσε Αναπληρωτής Πρόεδρος στην Επιτροπή προϋπολογισμού και φόρων. 

 

Το 2007 επέστρεψε στα έδρανα και ήταν μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων. -ήταν υπεύθυνος για τις διαβουλευτικές σχέσεις με το ελληνικό Κοινοβούλιο. Ήταν και αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και μέλος της Κοινοβουλευτικής συνέλευσης στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Μέχρι σήμερα εδρεύει σε επιτροπές των οποίων ηγείται ο Πούτιν. Το 2013 έμεινε εκτός ψηφοδελτίου. Είπε πως είχε δεχθεί εσωκομματικό πόλεμο, από τον κυβερνήτη του Ροστόφ. Συμπτωματικά, ήταν η περίοδος που εξέφρασε δημόσια τη διαφωνία του με την πολιτική του κόμματος. Μια από τις ατάκες του, στη συνέντευξη που έκανε θραύση, ήταν “μεγαλώνει η δυσαρέσκεια του κόσμου, τον οποίον δεν υπολογίζουν. Αν δεν τον υπολογίζεις, για ποιο λόγο χρειάζεσαι τη Βουλή;”. 

 

Ο Πούτιν του ζήτησε να εξηγήσει τι εννοούσε, εκείνος ξεκαθάρισε πως οι αιχμές αφορούν τον κυβερνήτη του Ροστόφ (μεταξύ άλλων, φέρεται να είπε πως δημιουργεί εμπόδια σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να στρέφονται σε άλλες λύσεις -εν προκειμένω, ο Σαββίδης σε αυτές που έκανε στην Ελλάδα) και σε αυτό το τηλεφώνημα έληξε η παρεξήγηση. Εξ ου και στις προεδρικές εκλογές του 2013, ο Σαββίδης στήριξε τον ηγέτη της Ρωσίας. Όχι και τον πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Ναι, μπορεί να το κάνει αυτό. “Γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας” 

 

Όταν είπε ο Πούτιν πως “με προβληματίζει το γεγονός ότι οι Ρώσοι επιχειρηματίες προτιμούν να επενδύουν στην Ελλάδα, παρά στη Ρωσία”, δεν εννοούσε το φίλο του. Ο ανταποκριτής του MEGA στη Μόσχα και στενός συνεργάτης του Σαββίδη, Θανάσης Αυγερινός είχε πει το 2013 στο Sentra 103.3 πως “τα κεφάλαια στο εξωτερικό εισρέουν μονάχα όσο το επιθυμεί το Κρεμλίνο. Η εξουσία είναι συγκεντρωτική στην Ρωσία και υπάρχει διαφορετική κουλτούρα κα πολιτικό σύστημα. Δεν θα μπορούσε ο Σαββίδης να εμπλακεί αν δεν είχε την έγκριση της ανώτερης πολιτικής ηγεσίας. Δεν το αποκλείω να λειτουργεί ως γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας”. 

 

Από τον Σαββίδη είχε ζητήσει το 2015 ο Πούτιν… να βάλει πλάτη, μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας τον ως “ο πιο πλούσιος Έλληνας”. Έκτοτε έχουν διαφωνήσει και άλλες φορές, αλλά η σχέση δεν έχει επηρεαστεί. Το αφεντικό του ΠΑΟΚ ήταν πίσω από κάθε συνάντηση του Πούτιν με Έλληνα πολιτικό και μη ξεχνάς πως τον περασμένο Μάιο κάλεσε τον Πρόεδρο στο γάμο του γιου του. Το ίδιο διάστημα τον υποδέχθηκε στο Άγιον Όρος.