Στο πάρκο MUZEON της Μόσχας πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της γλυπτής σύνθεσης της Βέρας Μούχινα «Απαιτούμε την ειρήνη!». Σχεδόν για 20 ολόκληρα χρόνια αυτό το μοναδικό μνημείο της σοβιετικής εποχής, δεν παρουσιαζόταν στο κοινό.
Η Βέρα Μούχινα έγινε παγκοσμίως διάσημη το 1937, όταν στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι, το περίπτερο της ΕΣΣΔ, στολίστηκε με το γλυπτό της έργο «Ο εργάτης και η κολχόζνικη». Αυτό το έργο προκάλεσε τεράστια εντύπωση σε όλους τους συμμετέχοντες και τους επισκέπτες της έκθεσης και για πολλά χρόνια αποτελούσε ένα από τα σύμβολα του σοβιετικού κράτους.
Η Βέρα Μούχινα είχε αναδειχτεί ως μια από τις καλύτερες γλύπτριες της Σοβιετικής Ένωσης και κάθε έργο της, προκαλούσε πάντα το ενδιαφέρον του κοινού αλλά αποτελούσε "ιδιαίτερο" γεγονός στην καλλιτεχνική ζωή της χώρας. Σύμφωνα με τις αναμνήσεις των ανθρώπων της εποχής εκείνης, το γλυπτό σύνολο «Απαιτούμε ειρήνη!» ήταν ιδέα της Μούχινα, σαν αντίδραση στον πόλεμο, που ξέσπασε το 1950 στην Κορέα. Η ίδια ήθελε, όπως το «Απαιτούμε την ειρήνη!» να γίνει όχι απλώς ένα μνημείο, αλλά μια καλλιτεχνική έκκληση για καθολική ειρήνη. Η σύνθεση είχε φιλοτεχνηθεί από ελαφρύ μέταλλο και προβλεπόταν ότι θα μεταφέρεται από πόλη σε πόλη και θα παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια διασκέψεων, συνεδρίων και συλλαλητηρίων.
Το γλυπτό σύνολο αποτελείται από έξι άτομα: τέσσερις άνδρες και δυο γυναίκες με μικρά παιδιά εκπροσώπους διαφόρων λαών. Για να είμαστε ακριβείς, η Βέρα Μούχινα δεν είναι η μοναδική δημιουργός του μνημείου, καθώς εργάστηκαν στο πλευρό της κι άλλοι πέντε καταξιωμένοι καλλιτέχνες. Συγκεκριμένα τη βοηθούσαν η Νίνα Ζελένσκαγια, η Ζιναΐντα Ιβανόβα, ο Σεργκέι Κοζάκοφ και ο Αλεξάντρ Σεργκέγιεφ.
Οι συνάδελφοι της Μούχινα στην αρχή είδαν με κάποια δυσπιστία την ιδέα μιας τέτοιας καλλιτεχνικής δημιουργίας. Σκέφτονταν ότι πέντε διαφορετικοί καλλιτέχνες δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια ενιαία σύνθεση και ότι τελικά θα βγουν ανομοιογενείς φιγούρες, που θα διαφέρουν και στιλιστικά, και φιλοσοφικά. Παρόλ΄ αυτά, οι καλλιτέχνες μπόρεσαν να βρουν κοινή λύση και να δημιουργήσουν εκφραστικές μορφές.
Η ίδια η Μούχινα δημιούργησε τη μορφή μιας γυναίκας με νεκρό παιδί στα χέρια. Αργότερα θυμήθηκε ότι αυτή η μορφή είχε δημιουργηθεί στη σκέψη της από τις αρχές του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Ακριβώς τότε η Βέρα Μούχινα είχε φτιάξει μερικά πρόχειρα σχέδια, όμως με την τελική της μορφή η ιδέα υλοποιήθηκε μόνο κατά τη δημιουργία του γλυπτού «Απαιτούμε την ειρήνη!»
Αρχικά η γλυπτή σύνθεση εκτέθηκε στο Ρωσικό Μουσείο στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ), μετά τοποθετήθηκε στη Λεωφόρο Ειρήνης (Προσπέκτ Μίρα) στη Μόσχα. Το 1994 μεταφέρθηκε στο πάρκο καλών τεχνών MUZEON. Όμως τότε, από τα έξι γλυπτά, από τα οποία αποτελείται η σύνθεση, ακέραια έμειναν μόνο τρία: το άγαλμα της Κορεάτισας, ενός ανάπηρου στρατιώτη και της γυναίκας με το περιστέρι. Τα χαμένα κομμάτια των γλυπτών, οι ανακαινιστές αναγκάστηκαν να τα δημιουργήσουν εκ νέου, στη βάση του πρωτότυπου από γύψο, το οποίο βρισκόταν στο Ρωσικό Μουσείο.
Και σήμερα η γλυπτή σύνθεση «Απαιτούμε την ειρήνη!» έγινε το στολίδι της συλλογής του πάρκου Muzeon, όπως αναφέρει και το ρεπορτάζ της "Φωνής της Ρωσίας".
