Το Μιτσερό ήταν γνωστό για τα μεταλλεία του. Ξεκίνησαν τη λειτουργεία τους στις αρχές της δεκαετίας του 1950, δίνοντας δουλειά στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο. Η περιοχή ήταν πλούσια σε χρυσό, χαλκό αλλά και πυρίτη. Από την περίοδο αυτή ξεκίνησε και η πολύ γνωστή φράση των Κυπρίων «έσιει κούσπον στο Μιτσερό»!
Μπορεί η δουλειά στο μεταλλείο να έδινε ένα πιάτο φαΐ, όμως την ίδια στιγμή η μεταλλωρύχοι έδιναν στην κυριολεξία της ζωή τους γι' αυτό. Πνευμοκονίαση, ατυχήματα. Το μεταλλείο της Κοκκινοπεζούλας έκλεισε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ο κρατήρας που άφησαν πίσω τους οι εργασίες εξόρυξης δημιουργούν ένα άκρως εντυπωσιακό σκηνικό.
Για να διαπιστώσετε το μέγεθος του κρατήρα, αξίζει να προσέξετε το αυτοκίνητο πάνω δεξιά στη φωτογραφία...
Ο τεράστιος κρατήρας που δημιουργήθηκε, γεμίζει τον χειμώνα από το νερό της βροχής. Το χρώμα του νερού κοκκινίζει φτιάχνοντας μία κόκκινη λίμνη που στην όψη της μένεις εκστασιασμένος. Οι πέτρες πολύχρωμες επίσης!
Νιώθεις περίεργα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μία λίμνη αίματος; Η γη που αιμορραγεί; Θα μπορούσε. Θα μπορούσε να είναι ένας κρατήρας στον πλανήτη Άρη! Στον κόκκινο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Είναι όμως μόλις 20 λεπτά δρόμος από τη Λευκωσία...
Σκέφτεσαι πόσοι άνθρωποι δούλεψαν εδώ. Σκληρά, απάνθρωπα, δίνοντας τον ιδρώτα και τη ζωή τους για να δώσουν τα απαραίτητα στην οικογένειά τους. Οι απλοί άνθρωποι του μόχθου. Οι πραγματικοί ήρωες της ζωή.
Δύο-τρία πράγματα σκέφτομαι την ώρα που μπαίνω στο αυτοκίνητο για να γυρίσω σπίτι. Ότι την Κύπρο δεν την ξέρουμε. Δεν ξέρουμε την ιστορία της, τους ανθρώπους της, τις ξεχωριστές γωνιές της. Έχουμε κολλήσει στα ίδια και στα ίδια. Στο Mall, στον Πρωταρά, στη Μαρίνα Λεμεσού και στα Πλατάνια! Η Κύπρος είναι πολύ περισσότερα. Φτάνει να τα ψάξεις. Αυτά είναι για τους λίγους. Γι' αυτούς που ψάχνουν, γι' αυτούς που θέλουν να νιώσουν, που θέλουν να μυρίσουν τις αναθυμιάσεις της γης του Μιτσερού που δεν μπορώ να σας μεταφέρω... Πάρτε το αυτοκίνητο και μυρίστε τη γη, δείτε το κόκκινο αίμα των σπλάχνων της γης και αγαπήστε την Κύπρο. Την Κύπρο μας...
