Η εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, σύμφωνα με τη «ζωντανή» παράδοση, έχει δημιουργηθεί από πηλό και αίμα των μοναχών που σφαγιάστηκαν από Σαρακηνούς το 10ο αιώνα σε μοναστήρι που ήταν αφιερωμένο στους αρχαγγέλους σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το σημερινό προσκύνημα. Από τα θυρανοίξια του σημερινού προσκυνήματος στις 8 Μαΐου του 1888 μέχρι και πριν από 20 χρόνια περίπου η εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ήταν εκτεθειμένη στους πιστούς για να την αγγίζουν και να την ασπάζονται απευθείας στο πρόσωπο του Αγίου Αρχαγγέλου χωρίς διαχωριστικό τζάμι.
Σύμφωνα με τον εφημέριο του προσκυνήματος π. Χρήστο Τσιτμηδέλλη, αρκετές φορές η εκκλησία στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να τοποθετήσει τζάμι μπροστά από την εικόνα, όπως λέει όμως ο ιερέας στα Νέα της Λέσβου «κατά περίεργο τρόπο το τζάμι το βρίσκαμε σπασμένο ή ραγισμένο, οπότε καταλαβαίναμε ότι ήταν ένα μήνυμα του Ταξιάρχη να το απομακρύνουμε». Και συνέχισε: «Το τζάμι που βρίσκεται σήμερα μπροστά από την εικόνα τοποθετήθηκε περίπου προ 20 χρόνια όταν διάφοροι επιτήδειοι βεβήλωναν την ιερή εικόνα ξύνοντας τμήματά της για να τα πάρουν μαζί τους ως κειμήλιο και φυλαχτό ή ακόμα και να τα προωθήσουν για εργαστηριακές αναλύσεις, ώστε να διαπιστώσουν αν πραγματικά είναι από πηλό και αίμα ανθρώπων».
Όπως εξηγεί ο π. Χρήστος «με θαυμαστό τρόπο, ο ίδιος ο Αρχάγγελος ζήτησε να μπει το τζάμι μπροστά εμφανιζόμενος στον ύπνο μιας πιστής από το χωριό, η οποία μας μετέφερε το μήνυμα και ο παπά-Στρατής ενήργησε ώστε να τοποθετηθεί το προστατευτικό τζάμι. Το τζάμι το έφερε σχεδόν χωρίς να πάρει μέτρα ένας κάτοικος του χωριού, που είχε θεραπευτεί από τον καρκίνο με παρέμβαση του Αρχαγγέλου και όταν το έφερε ταίριαξε απόλυτα μπροστά στην εικόνα».
Στρατής Σαμιώτης / εφημερίδα Τα ΝΕΑ της Λέσβου
