Να ζει κανείς ή να μην ζει; Ιδού η απορία.... Να ζει! Να απολαμβάνει τις μέρες, τις νύχτες, τα πρωινά, τα δειλινά του. Να αγαπάει και να επιτρέπει στον εαυτό του να αγαπιέται. Να απομακρύνει από κοντά του ότι δεν του ταιριάζει, ώστε να μην φορτώνει την ψυχή του με αρνητικά συναισθήματα, να μην μισεί.....
Είναι η δύναμη εκείνη που προέρχεται από το Θεό, δια της οποίας ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να οικειοποιηθεί το λυτρωτικό έργο του Χριστού και να πετύχει τη σωτηρία του.
Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτελούν τα βασικά ιστορικά γεγονότα που θεμελιώνουν την Εκκλησία. Ως επίσημη όμως γενέθλιος ημέρα της εντός της ιστορίας θεωρείται η ημέρα της Πεντηκοστής, κατά την οποία το Άγιο Πνεύμα έπνευσε ως «βιαία πνοή» επάνω στους Αποστόλους και τους έδωσε τη δύναμη να διακηρύξουν τη χριστιανική πίστη στα πέρατα της οικουμένης.
Ο σύζυγος ζήτησε και πήρε διαζύγιο μόλις 15 λεπτά μετά τον γάμο τους. Ο λόγος; Γιατί ένιωσε προσβεβλημένος από τις απαιτήσεις του πατέρα της για την "τιμή" της νύφης.
Ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (+2009) μιλάει για τον προορισμό του ανθρώπου, που είναι η ένωση με τον Χριστό, με την μετάνοια, την πίστη και την αγάπη, την τήρηση δηλαδή όλων των θείων εντολών, που αγιάζουν και σώζουν, χαρίζοντας στον αγωνιζόμενο πιστό μια πρόγευση του Παραδείσου.
Ο λόγος του απλός, αλλά βιωματικός...
Ο Γέρων Εφραίμ υπήρξε μεγάλος αγωνιστής, θεοφώτιστος και χαριτωμένος.
Όπως είπαν «μετά την οσιακή του κοίμηση 14/27-2-1998, άδειασαν τα Κατουνάκια…».
