Πέμπτη 25 Απριλίου 2024 -

Σαν σήμερα γεννιέται η ομάδα του Παναθηναϊκού



Ο Γιώργος Καλαφάτης ιδρύει στις 3 Φεβρουαρίου 1908 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών). Συνέλαβε την ιδέα επηρεασμένος από την εμφάνιση του ποδοσφαίρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1906, στους οποίους έλαβε μέρος. Ο Καλαφάτης ήταν αθλητής του Πανελληνίου και πιστός εραστής του ποδοσφαίρου. Στον Πανελλήνιο, όμως, καταργήθηκε το ποδοσφαιρικό τμήμα για χάρη του στίβου. Και έτσι ο Καλαφάτης άρχισε να σκέφτεται τη δημιουργία ενός νέου συλλόγου, ο οποίος θα είχε ως βάση το ποδόσφαιρο.

Είναι ο πρώτος οραματιστής της παναθηναϊκής ιδέας και κύριος ιδρυτής του Ομίλου μαζί με άξιους συνεργάτες. Ο Καλαφάτης ήθελε ο σύλλογος που θα ίδρυε, να μην ήταν σαν τους άλλους, τους συνοικιακούς, αλλά να καλύπτει όλη την πρωτεύουσα και σταδιακά να αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα. Ένα από τα βασικά χαρίσματα του ιδρυτή του Παναθηναϊκού ήταν η διορατικότητά του. Η συνάντηση για την ίδρυση του συλλόγου γίνεται στο Πολύγωνο. Προεδρεύων στην πρώτη συνεδρία των μελών ο Αλέξανδρος Καλαφάτης, αλλά ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα

Το δημιούργημά τους έλαβε την έκταση και τη δόξα που το κατέστησαν πανελληνίως δημοφιλές και παγκοσμίως γνωστό.
Στις 18 Φεβρουαρίου έγινε η επίσημη ανακοίνωση του Ομίλου:

Η επίσημη ανακοίνωση

«Μετά χαράς ανακοινώνουμε υμίν, την ίδρυσιν του Ποδοσφαιρικού Ομίλου. Η ευρεία διάδοσις ην εσχάτως έλαβε η παιδιά της Ποδοσφαιρίσεως, ο ενθουσιασμός μεθ’ ου εγένετο δεκτή παρά τους αθληταίς εν γένει και ιδία παρά τη μαθητική νεολαία, το ενδιαφέρον καθ’ όλου, όπερ πάσιν εγείρει, πάντα διαδηλούσι  την πρωτεύουσαν θέσιν ην η ποδοσφαίρισις έχει καταλάβη εν τη αθλητική κινήσει.»

Στις 9 Αυγούστου ήρθε και η έγκριση από την Κυβέρνηση: Με την αναγνώριση του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών από τον ΣΕΓΑΣ, το νέο άθλημα, που τόσο καχύποπτα αντιμετωπίστηκε, καθιερώθηκε και επίσημα χάρη στις ενέργειες του Γιώργου Καλαφάτη:

Από αρχείο ΣΕΓΑΣ
«Ούτος ιδρύθη την 3ην Φεβρουαρίου 1908 υπ’ αθλητών της ποδοσφαιρίσεως  και γνωστών φιλάθλων, ταχέως δε κατόρθωσε να καταλάβη επίζηλων μεταξύ των ποδοσφαιρικών συλλόγων θέσιν, εργαζόμενος πάντοτε υπέρ της ως οιόν τε ευρυτέρας διαδόσεως της παιδιάς τάυτης και της εν γένει ιδέας του αθλητισμού.»  Αθλητής αλλά και παράγοντας πια, ο έφηβος Γιώργος Καλαφάτης αδημονεί να οργανώσει τον δικό του σύλλογο. Πείθει άμεσα τον Μαρίνο Μαρινάκη, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού να βοηθήσει την προσπάθεια. Με μεγάλη οικονομική ευρωστία και αγάπη για το ποδόσφαιρο, ο Μαρινάκης τρέχει ουσιαστικά τον Όμιλο στα πρώτα του νηπιακά βήματα αφού άμεσα αντικαθιστά τον Αλέξανδρο Καλαφάτη στην προεδρεία. Με επαφές στην υψηλή κοινωνία και με ποδοσφαιρικές εμπειρίες από την ζωή του στην Αγγλία, εξασφαλίζει την σιγουριά. Αυτός δημιουργεί και την πρώτη σφραγίδα.

Πρώτος προπονητής, ο Άγγλος Σίριλ Κάμπελ, γαμπρός του Μαρινάκη, που διατηρούσε στην Αθήνα αντιπροσωπεία αγγλικών οίκων μόδας και βοήθησε στο να γίνει πράξη το όνειρο του Καλαφάτη. Η διάδοση του ποδοσφαίρου. Πολύ μπροστά από την εποχή ήταν η διοργάνωση σχολικών αγώνων ποδοσφαιρίσεως αλλά και τα τμήματα αρχαρίων στον Όμιλο, τόσο για να αγαπηθεί το άθλημα, όσο και για να βρεθούν τα καλύτερα ταλέντα που θα πλαισίωναν την ομάδα. Δύο τόσο ισχυρές προσωπικότητες όσο οι Καλαφάτης και Μαρινάκης δεν θα κατάφερναν να συνυπάρξουν για καιρό. Η κόντρα φουντώνει πριν ο Σύλλογος κλείσει δύο χρόνια ζωής. Ο εγωισμός και το όραμα του Ιδρυτή, έρχονταν σε σύγκρουση με τον αυταρχισμό της διοίκησης Μαρινάκη.

Τον Ιανουάριο του 1910, με μεγάλη αποφασιστικότητα ο Γιώργος Καλαφάτης προχωρά στην ανασύσταση του Συλλόγου και μαζί με 35 ποδοσφαιριστές του Ποδοσφαιρικού Ομίλου δημιουργούν τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο, προσθέτοντας ουσιαστικά την λέξη Πανελλήνιος στο όνομα για να ταράξουν κι άλλο τα αθλητικά νερά του τόπου.  Στις 7 Μαρτίου του 1910 ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος είναι γεγονός με πρώτο πρόεδρο τον Ευθύμιο Χρύση και γενικό αρχηγό φυσικά τον 20χρονο Γιώργο Καλαφάτη που θεσπίζει το πράσινο ως επίσημο χρώμα της ομάδας σε αντίθεση με το κόκκινο, το μαύρο και το μπλε που είχε χρησιμοποιήσει ο ΠΟΑ. «Ιδρύεται εν Αθήναις Γυμναστικός Σύλλογος Ποδοσφαιρίσεως υπό την Επωνυμίαν «Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος» όστις σκοπεί να διαδόση και προαγάγη την παιδιάν της ποδοσφαιρίσεως  παρά τω λαώ διά της εν ειδικώ χώρω εκγυμνάσεως τω μελών του Ομίλου και εν γένει των οπαδών της ποδοσφαιρίσεως, και της προκηρύξεως ειδικών αγώνων ή της συμμετοχής εις τους παρά των άλλων Συλλόγων ή επιτροπών προκηρυσσομένους αγώνας»

Μέσα στον κυκεώνα των εξελίξεων της δεκαετίας του 1910, με δύο Βαλκανικούς Πολέμους, με την Ελλάδα να διπλασιάζει το μέγεθός της, και με γενικές επιστρατεύσεις, ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός παραμένει ζωντανός χάρη στο ασίγαστο πάθος του ιδρυτή του. Το 1920 αποφασίζεται η ενασχόληση του Ομίλου με περισσότερα αθλήματα και μετονομάζεται σε Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος, για να φτάσουμε στο 1921 στην τελική ονομασία σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο ώστε να βγει από το όνομα η λέξη Πανελλήνιος που προκαλούσε συγχύσεις με τον Γυμναστικό Σύλλογο. Η αναγνώριση του Παναθηναϊκού το 1924 ολοκληρώνει δεκαέξι χρόνια καθοριστικών αλλαγών ώσπου να καταλήξει η ιδέα της 3ης Φεβρουαρίου του 1908 στο όνομα που θα την εκφράζει απόλυτα. Η Παναθηναϊκή Ιδέα! Όλα αυτά τα χρόνια ο Γιώργος Καλαφάτης, κατακτά νίκες και πρωταθλήματα σε όλα τα σπορ στα οποία συμμετέχει, παίρνει πτυχίο στην Γυμναστική και την Ιατρική, οργανώνει εξολοκλήρου τον αθλητισμό στις ένοπλες δυνάμεις, είναι ο εμπνευστής της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών και διατελεί πρόεδρος στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.  

Ιστορικό έμβλημα του Παναθηναϊκού είναι το τριφύλλι, το οποίο καθιέρωσε ο αθλητής και παράγοντας Μιχάλης Παπάζογλου που είχε ενταχθεί στον σύλλογο ύστερα από προσπάθειες του Καλαφάτη να τον φέρει από την Κωνσταντινούπολη. Στο Καντίκοϊ όπου αγωνίζονταν, σημερινή Χαλκηδώνα, είχαν έμβλημα το τριφύλλι και ιδέα του έγινε δεκτή αμέσως από τον Καλαφάτη αλλά και τον Απόστολο Νικολαΐδη, κορυφαίο αθλητή του συλλόγου και με σπουδαία δράση στα οργανωτικά του Παναθηναικού. Μάλιστα το πρώτο τριφύλλι φιλοτέχνησε ο ζωγράφος και διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης Γεώργιος Χατζόπουλος, οικογενειακός φίλος του Καλαφάτη, ο οποίος διετέλεσε και Πρόεδρος του Παναθηναϊκού το 1921, μία κίνηση με νόημα.Ένας Σύλλογος που ήθελε να γιγαντωθεί, και το όραμα του ιδρυτή του, δεν θα μπορούσαν να χωρέσουν ούτε στο πρώτο γήπεδο της οδού Πατησίων, κοντά στην σημερινή ΑΣΟΕ, που το 1908 στέγασε αρχικά το όνειρο, αλλά ούτε και στο οικόπεδο στην Πλατεία Αγάμων, κοντά στην σημερινή Αμερικής που αγωνίστηκε ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός το 1910.

Ο Παναθηναϊκός από το 1918 ήταν άστεγος, αλλά παρά την γενική επιστράτευση, ο Γιώργος Καλαφάτης δεν άντεχε να βλέπει το δημιούργημά του να φυτοζωεί. Παρέα με τον Δεμερτζή και τον Καλογερόπουλο βρίσκουν έναν χώρο στα βοσκοτόπια της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και το 1920 κάνουν αίτημα στον Δήμαρχο Αθηναίων Γεώργιο Τσόχα και πρώην πρόεδρο του Συλλόγου για την παραχώρηση του χώρου. Αίτημα το οποίο απορρίπτεται. Τότε βάζει μπρος το παραγοντικό του δαιμόνιο και προχωρά σε μια σειρά από ευφυέστατες πολιτικές πρακτικές που οδηγούν τον Παναθηναϊκό στο σπίτι του, μια για πάντα. Αρχικά με δική του πρωτοβουλία εκλέγεται πρόεδρος ο Γεώργιος Χατζόπουλος,  ο οποίος συνδεόταν με στενή φιλία με τον Πρίγκιπα Νικολάο επίτιμο πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ.  Ο Χατζόπουλος εξηγεί το πρόβλημα του Συλλόγου στον Πρίγκιπα κι εκείνος επηρεάζει τον Γεώργιο Τσόχα ώστε να παραχωρηθεί ο χώρος στην Περιβόλα των Αμπελοκήπων στον Παναθηναϊκό. Παραχώρηση που επισημοποιήθηκε το 1922 «διά την ανέγερσιν αθλοπαιδιών».

Μετά από τέσσερα χρόνια προσωπικής πάλης, ο Γεώργιος Καλαφάτης πραγματοποίησε και αυτό το όραμά του. Το πρώτο αμιγώς ποδοσφαιρικό γήπεδο στην Ελλάδα ήταν γεγονός. Ένα γήπεδο το οποίο έχει ζήσει όλη την ποδοσφαιρική ιστορία του τόπου και χωρίς το οποίο το ποδόσφαιρο στην χώρα μας θα είχε αργήσει να εξελιχθεί…Ο Γεώργιος Καλαφάτης μετά από περισσότερα από είκοσι χρόνια δημιουργίας, παντρεύτηκε το 1929 την Βασιλική Ανδροπούλου και πλέον έβαλε προτεραιότητα την προσωπική του ζωή χωρίς να μένει αμέτοχος στα κοινά του Παναθηναϊκού. Άλλωστε η ιστορία είχε αρχίσει να γράφεται από τα δικά του χέρια. Πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου του 1964, χρονιά που «ο σύλλογος του Καλαφάτη» κατέκτησε αήττητος το πρωτάθλημα Ελλάδος.