«Η μεγάλη μου κόρη, Σουλτάνα, γεννήθηκε το έτος 1963. Επειδή εργαζόμασταν στη Γερμανία και εγώ και η σύζυγός μου μόλις απογαλακτίσθηκε την άφησα να μεγαλώσει κοντά στους γονείς της συζύγου μου.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στον Άγιο.
Ένας πατέρας διηγείται τα εξής για το παιδί του, που κάποτε είχε αρρωστήσει:
Το παιδί μου ο Πέτρος προσβλήθηκε από ελονοσία. Το πήγαμε εκείνη την νύκτα αμέσως στο νοσοκομείο.Εγώ έμεινα στο σπίτι, ενώ η σύζυγός μου παρέμεινε κοντά στο παιδί μας στο νοσοκομείο. Στάθηκα μπροστά στις εικόνες των Αγίων μας.
Εκατομμύρια σπερματοζωάρια καλπάζουν προς ένα ωάριο. Ένα μόνο τυχερό από αυτά καταφέρνει να διεισδύσει και να φτάσει στο ωάριο.
Το θαύμα της ζωής έχει ξεκινήσει και απομένουν λιγότερο από 9 μήνες για να πάρει τη μορφή ενός φανταστικού μωρού!
Ένας πατέρας διηγείται:
Ήταν αργά βράδυ 26 Δεκεμβρίου 1998 όταν η τότε οκτάχρονη κόρη μου καθόταν στον καναπέ και μου είπε «Παπά νομίζω ότι κατάπια 5 cent». Αμέσως εμείς πήραμε την παιδίατρο μας και μας είπε «Μην φοβάστε το μωρό μέχρι αύριο το πρωί θα τα αποβάλει».
Μια ευσεβής γυναίκα της Ζακύνθου, είχε πολλή θλίψη επειδή είχε τέσσερα κορίτσια και κανένα αγόρι.
Από συγγενείς της άκουγε για τον Άγιο Διονύσιο και για τα θαύματα του που έκανε σε πιστούς που ζητούσαν την βοήθειά Του, γι΄ αυτό και εκείνη με πίστη τον παρακάλεσε όπως με τη μεσιτεία Του, να αποκτήσει αρσενικό παιδί.
