οσιου

Ο αναμάρτητος Υιός του Θεού, που εκούσια υπέμεινες τον σταυρικό θάνατο για τη σωτηρία μας, για να σώσεις το γένος μας, που είχε φυλακισθεί στα κατώτατά της γης, Συ που με το θάνατό Σου επήγασες ζωή στον κόσμο, και νέκρωσες τον θάνατο και σαν σκηνή ξέσκισες και κατέστρεψες το δεσμωτήριο του Άδη, η βροχή της αφθαρσίας, ο ατίμητος μαργαρίτης της

Με βαθιά συγκίνηση θέλω να σας διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν 45 χρόνια στη Μονή του Οσίου Δαβίδ. Την εποχή εκείνη ζούσα με την οικογένειά μου στο χωριό Κοκκινομηλιά, ένα πανέμορφο χωριό της Β. Ευβοίας, ορεινό με θέα το γαλάζιο Αιγαίο.