Ορθοδοξία

Τον 7ο αιώνα ένας μοναχός από τα Ιεροσόλυμα, ο Ιωάννης Μόσχος, πήρε μαζί του τον μαθητή του, Σωφρόνιο, σε ένα μακρύ ταξίδι με σκοπό να του διδάξει τα μυστικά της προσευχής.

«Πατήσανε τη Μαλεβή, το μέγα μοναστήρι.
Που ’χε τριακόσια σήμαντρα και εξήντα δυο καμπάνες
Πάσα καμπάνα και παπάς κι η σιδεριά δυο διάκους…
Πήραν άστρα, πήραν φλωργιά, πήραν μαργαριτάρια,
πήραν ασημοκάντηλα, βαγγέλια χρυσωμένα».

Ιερουσαλήμ οι μέρες των Παθών έχουν μια ιδιαίτερη αξία για τους Χριστιανούς. Για όποιον βρίσκεται στους Αγίους Τόπους είναι σα να γυρίζει την ιστορία πίσω, εκεί όπου τα γεγονότα έγραψαν την ιστορία της μετά Χριστού εποχής.

• Γράφει η Μαρία Γιαχνάκη

Η αρχή της πορείας προς τα Πάθη

Πριν 57 χρόνια, στο χωριό της νότιας Πίνδου με το όνομα Ροπωτό, το έδαφος άρχισε να υποχωρεί σταδιακά.

Ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος στο κλείσιμο της φετινής αναστάσιμης λειτουργίας στον Ι.Μ.Ν. του Αγίου Νικολάου Κοζάνης, ανέφερε πώς τα σκουλαρίκια και τα τατουάζ είναι «υποκατάστατα του διαβόλου».

Με τη δέουσα λαμπρότητα πανηγυρίστηκε η Πανήγυρις των πανηγύρεων στο Ναό της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα με αρχιερατικό συλλείτουργο χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Ιωάννη.