Οι διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων δεν είχαν ως βάση την ταχύτητα ή την εξοικονόμηση χρόνου όπως του σύγχρονου ανθρώπου. Αντιθέτως, προέκυπταν από μία βαθιά και λεπτομερή μελέτη των αναγκών του σώματος και του πνεύματος.
Μία ξενάγηση στο Μουσείο της Ακρόπολης είχε ως σκοπό την ανάδειξη των επαγγελμάτων των αρχαίων Ελλήνων.
Oι επιστήμονες μελέτησαν τον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων από αρχαία συγγράμματα με σκοπό να μάθουν τι έκανε τους αρχαίους Έλληνες τόσο έξυπνους.
Η διατροφή τους ήταν λιτή με βασικά το λάδι, το σιτάρι και το κρασί και τα βότανα. Όχι το σιτάρι που γνωρίζουμε όμως αλλά το σιτάρι από Ζέα.
Δεν έτρωγαν σιτάρι
Το Ελληνικό οπλιτικό ξίφος ήταν αμφίκοπο. Η λάμα του ήταν πλατύτερη στο μέσον του μήκους της έτσι ώστε το βάρος της να συγκεντρώνεται σε αυτό το σημείο κάνοντας το θλαστικό κτύπημα στον εχθρό ακόμη πιο συντριπτικό.
Το Ελληνικό ξίφος χρησιμοποιείτο εξίσου και για διατρητικό κτύπημα.
Η δίαιτα κατά την Μυκηναϊκή Ελλάδα πρέπει να ήταν βασισμένη στο κριθάρι και το στάρι, ενώ η κατανάλωση των ζωικών προϊόντων μάλλον ήταν περιορισμένη για τον απλό λαό. Το μέσο ύψος των ανδρών της εποχής ήταν 167 εκ. σύμφωνα με ευρήματα οστών και υποδηλώνει μία δίαιτα φτωχή σε πρωτεΐνες.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει μελετήσει τον τρόπο διατροφής και ζωής των αρχαίων από αρχαία συγγράμματα σε μια προσπάθεια να βρει τι έκανε τους αρχαίους Έλληνες τόσο έξυπνους.
Η διατροφή τους ήταν λιτή με βασικά το λάδι, το σιτάρι και το κρασί και τα βότανα. Όχι το σιτάρι που γνωρίζουμε όμως αλλά το σιτάρι από Ζέα.
Δεν έτρωγαν σιτάρι
