Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 -

Το ιατρικό θαύμα του Ελληνα επιστήμονα Γιώργου Μαλλιαρά



Βιοαισθητήρες που βοηθούν άτομα με κινητικά προβλήματα να αποκτήσουν κίνηση και συσκευές που ελέγχουν τα κυκλώματα του εγκεφάλου και μπορούν να σταματήσουν μια κρίση επιληψίας είναι μερικές από τις πρωτότυπες έρευνες τις οποίες υλοποιεί ο διευθυντής του Τμήματος Βιοηλεκτρονικής του Κέντρου Μικροηλεκτρονικής της Προβηγκίας στη Γαλλία, καθηγητής Γιώργος Μαλλιαράς.

Πρόκειται για έναν από τους πολλούς έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό, ενώ την περίοδο αυτή βρίσκεται στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος RoleMak, που σκοπό έχει τη διάχυση της καινοτομίας των οργανικών ηλεκτρονικών στην Κεντρική Μακεδονία και την ανταλλαγή ελλήνων και ξένων ερευνητών. Το πρόγραμμα συντονίζεται από το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας LTFN του ΑΠΘ και ο κ. Μαλλιαράς προτρέπει τους νέους έλληνες ερευνητές να χαράξουν μη παραδοσιακούς δρόμους και να στραφούν στην εφαρμοσμένη έρευνα και την επιχειρηματικότητα.

“Η έρευνα στο εργαστήριό μου στο Τμήμα Βιοηλεκτρονικής του Κέντρου Μικροηλεκτρονικής της Προβηγκίας σχετίζεται με συσκευές που εμφυτεύονται στον εγκέφαλο και επικοινωνούν με νευρωνικά κυκλώματα μέσω ηλεκτρικών ή βιοχημικών ερεθισμάτων. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια κατασκευάσαμε οργανικά τρανζίστορ, τα οποία τοποθετούνται στην επιφάνεια του εγκεφάλου και μπορούν να "διαβάζουν" την ηλεκτρική δραστηριότητα νευρωνικών κυκλωμάτων στο βάθος του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πρόγνωση κρίσεων επιληψίας ή για να κινηθούν προσθετικά μέλη. Οι συσκευές αυτές βρίσκονται ήδη στο δρόμο για κλινικές δοκιμές”, τονίζει ο κ. Μαλλιαράς.

Παράλληλα, αναφέρει ότι τώρα κατασκευάζεται μια συσκευή που μπορεί να εμποδίζει προσωρινά τη λειτουργία μερικών δεκάδων νευρωνίων μέσω τοπικής έκκρισης συγκεκριμένων ουσιών. Αυτή η συσκευή επιτρέπει στους ειδικούς να διακόψουν τη μεταφορά διεγέρσεων μεταξύ διαφορετικών κυκλωμάτων του εγκεφάλου, πράγμα το οποίο θα μπορούσε, για παράδειγμα, να σταματήσει μια κρίση επιληψίας.
“Η έρευνά μας σ’ αυτό το αντικείμενο γίνεται κυρίως σε συνεργασία με το νοσοκομείο ‘La Timone’ της Μασσαλίας. Ένα πράγμα που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι η έρευνα σ’ αυτόν τον τομέα προχωράει αργά και χρειάζεται πάνω από μία δεκαετία, για να περάσει μια συσκευή από το εργαστήριο στον ασθενή”, επισημαίνει ο κ. Μαλλιαράς.

“ΕΞΥΠΝΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ”

Αναφερόμενος στη συνεργασία του με το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, στο πλαίσιο του RoleMak, εξηγεί ότι η συνεργασία εστιάζεται στις εφαρμογές της νανοτεχνολογίας στη Βιολογία και την Ιατρική.
“Κατασκευάζουμε ‘έξυπνες’ επιφάνειες (smart surfaces), οι οποίες αλληλεπιδρούν με κύτταρα και μας επιτρέπουν να καθορίσουμε τη συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, μπορούμε να κατασκευάσουμε επιφάνειες που είναι το αντίστοιχο του χριτς-χρατς (velcro) και στις οποίες μπορεί να κολλήσουν ή όχι κύτταρα, ανάλογα με μια τάση που εφαρμόζουμε”, λέει ο κ. Μαλλιαράς.

Για τον ίδιο, σε πειραματικούς τομείς, όπως η Επιστήμη των Υλικών και η Νανοτεχνολογία, απαιτείται εργαστηριακός εξοπλισμός που είναι πολύ ακριβός.

Ωστόσο, κυρίως μέσω της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν χτιστεί στην Ελλάδα εργαστήρια που είναι εφάμιλλα με αυτά του εξωτερικού και κάνουν έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα απ’ αυτά είναι και το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με επικεφαλής τον καθηγητή Στέργιο Λογοθετίδη.

Η ΕΡΕΥΝΑ

Σύμφωνα με τον κ. Μαλλιαρά, “συνεργαζόμαστε με πολλούς Έλληνες στο εξωτερικό, καθώς και με Έλληνες που έρχονται στο εργαστήριό μας για μεταπτυχιακές σπουδές. Ως Έλληνες δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερες δυσκολίες στο εξωτερικό. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δίνει τα κατάλληλα εφόδια. Μπορούμε εύκολα να προσαρμοστούμε στη ζωή στο εξωτερικό και να κάνουμε καριέρα”.

Ο ίδιος θα συμβούλευε έναν νέο στην Ελλάδα, που βρίσκεται σε προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές, να μη διστάσει να σκεφτεί μη παραδοσιακούς δρόμους για την καριέρα του. Όπως λεει, “η πλειοψηφία των παιδιών που έκαναν το διδακτορικό τους στο εργαστήριό μου έχουν βρει δουλειά σε start-up εταιρείες, μερικές από τις οποίες δημιούργησαν οι ίδιοι.

Καθώς οι πιο πολλές από τις start-up δεν πετυχαίνουν, η ‘μετακόμιση’ από μια εταιρεία σε άλλη αποτελεί συχνή πραγματικότητα, η οποία ως καλό έχει το ότι ωθεί στην προσωπική ανάπτυξη”.