Τον Απρίλιο η Ελλάδα βρήκε το κουράγιο να βγει στις αγορές και να ζητήσει δάνειο, τη στιγμή που η οικονομία της, κατά το τρίτο τρίμηνο, παρουσίασε ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από οποιοδήποτε άλλο μέλος της ευρωζώνης. Ακόμα και η ανεργία έπεσε, έστω λίγο, μέσα στο 2014. Μήπως το προβληματικό παιδί της Ευρώπης είναι στον δρόμο της ανάκαμψης;
Τα φαινόμενα όμως απατούν, σημειώνει σε άρθρο της Deutsche Welle. Ο όρος ανάκαμψη είναι παραπλανητικός. Όταν η ελληνική κυβέρνηση στα τέλη Οκτωβρίου, διεμήνυσε ότι η Ελλάδα θα βγει νωρίτερα από το Μνημόνιο, τα ελληνικό ομόλογα σκαρφάλωσαν σε απίστευτα ύψη. Η μικρή ανάκαμψη της οικονομίας είναι μια μικρή παρηγοριά, στο 1/5 του ΑΕΠ που έχασε η Ελλάδα στα προηγούμενα χρόνια της ύφεσης και στο ακόμη εξαιρετικά υψηλό ποσοστό της ανεργίας.
Όπως σημειώνεται, αυτά δεν θα πρέπει, φυσικά, να ευτελίζουν τα αποτελέσματα των ελληνικών προσπαθειών, αλλά αυτά δεν αντιπροσωπεύουν κιόλας μια σταθερή βάση για το μέλλον. Ο ασθενής μπορεί να μη βρίσκεται πλέον άμεσο κίνδυνο, αλλά η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη. Η προεδρική εκλογή κουβαλάει μαζί της τον κίνδυνο πρόωρων εκλογών και την πιθανή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που χρειάζεται ο Αντώνης Σαμαράς απεγνωσμένα είναι μια επιτυχία για να σταθεροποιήσει τον πυρήνα των ψηφοφόρων της. Ωστόσο η πραγματική ζωή δεν βοηθάει. Η ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι ευάλωτη, η αναδιάρθρωση των κρατικών μηχανισμών προχωράει με αργούς ρυθμούς, ενώ τα μέτρα λιτότητας οδηγούν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας στην απελπισία. Ήδη οι διεθνείς οργανισμοί κάνουν λόγο για κοινωνική κρίση που μπορεί να κρατήσει πολλά χρόνια στην Ελλάδα».
Για πάνω από τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα ζει υπό την πίεση των μέτρων λιτότητας της Τρόικας αλλά ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες τα πολιτικά κόμματα δεν συνεννοούνται για τα βασικά για το πως θα σωθεί η χώρα.
Ακόμα και τώρα προετοιμάζονται για νέες εκλογές, αντί να προσπαθούν να σταθεροποιήσουν την κατάσταση στην πολιτική και την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε ακόμη και το θέμα του κατοχικού δανείου για να μειωθεί το χρέος της χώρας
Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται σαν φάρσα, αλλά αποτελεί ένδειξη της κουλτούρα των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα. Για να μπορέσει κάποιος να βοηθήσει την Ελλάδα, θα πρέπει πρώτα να θέσει υπό έλεγχο τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις τους.
