Δεν είναι εύκολο να παρουσιάσει κανείς τον Νίκο Μιχαλόπουλο*, δεν ξέρει τι να αναφέρει πρώτο. Γιατί ο Νίκος δεν είναι απλά ένας εκπαιδευτικός, αλλά ένας Δάσκαλος (με κεφαλαίο το Δ) που επέλεξε να εργάζεται σε δημοτικά σχολεία κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων (τσιγγανόπαιδες, παλιννοστούντες), ούτε απλά ένας πρωταθλητής στον ακοντισμό, αλλά ένας αθλητής με ήθος και επιμονή που αποτελεί πρότυπο και στήριγμα για τους νέους αθλητές. Είναι ενεργός ακτιβιστής, με υψηλό το αίσθημα της κοινωνικής του ευθύνης και με βαθιά αγάπη για τον συνάνθρωπο. Είναι ο Έλληνας που τον Δεκέμβριο του 2010, τοποθέτησε την Ελληνική σημαία στα 6.000μ. του όρους Κιλιμάντζαρο για φιλανθρωπικό σκοπό. Και πέρα από όλα αυτά είναι και πολυβραβευμένος συγγραφέας δώδεκα παιδικών βιβλίων που ξεχωρίζουν για τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύονται ευαίσθητα κοινωνικά θέματα, όπως η διαφορετικότητα και το bulling. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούριο του βιβλίο «Το Πολύχρωμο Παιδί», που έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε σήμερα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αγκυρα» το καινούριο σας βιβλίο, «Το Πολύχρωμο Παιδί». Ποιος είναι ο κεντρικός ήρωας, το πολύχρωμο παιδί;
Το «Πολύχρωμο Παιδί» είναι αυτό που ακριβώς δηλώνει το όνομά του. Ενα πλάσμα ιδιαίτερο, που γεννιέται με όλα τα χρώματα των ανθρώπων επάνω του και από τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του σε αυτόν τον κόσμο μπαίνει στο περιθώριο, σε έναν ιδιότυπο εγκλεισμό από τους γονείς του, που θέλουν να τον κρατήσουν μακριά από όλους με σκοπό να τον προστατεύσουν από όλους όσοι δεν είναι έτοιμοι να τον αποδεχτούν και να τον καταλάβουν.
Ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο με τη θρυλική τεννίστρια Μαρτίνα Ναβρατίλοβα για φιλανθρωπικό σκοπό
Το «Πολύχρωμο Παιδί» είναι το τελευταίο μου βιβλίο, το 12ο στη σειρά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αγκυρα» και έχει να κάνει με το ευαίσθητο θέμα της διαφορετικότητας. Της ταυτότητας δηλαδή του καθενός, που πρέπει να γίνει αποδεκτή από όλους, γιατί αυτή η διαφορετικότητα κάνει τον κόσμο μας τόσο όμορφο και τόσο ενδιαφέροντα, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο.
Εχουμε μάθει τον διαφορετικό σε σχέση με μας, σε όλα αυτά τα αυστηρά προσωπικά του χαρακτηριστικά, να τον αντιμετωπίζουμε ως κατώτερο σε σχέση με μας ή ως εχθρό προς εμάς. Κι όμως και οι δύο αυτές προσεγγίσεις είναι ολοκληρωτικά λάθος και δημιουργούν κοινωνίες φοβισμένων και δυστυχισμένων ανθρώπων.
«Το Πολύχρωμο παιδί» λοιπόν είναι κάθε άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του, αποδέχεται τον εαυτό του, είναι περήφανος για τον εαυτό του και έχει τη δύναμη να παλέψει με όλους εκείνους που θέλουν να τον βάλουν στο περιθώριο ή ακόμα και να τον τιμωρήσουν επειδή απλά και μόνο είναι αυτός που είναι.
Στην πραγματικότητα «Πολύχρωμα Παιδιά» είμαστε όλοι μας και όλοι, πιστεύω και ελπίζω, να βρούμε κομμάτια μας στον ήρωα του βιβλίου.
Σε μια δεύτερη ανάγνωση, από το κείμενο αναδύονται και αξίες, όπως αυτές της ειρήνης, αλλά και η προσπάθεια του καθενός να διαχειριστεί τους φόβους του και να προχωρήσει μπροστά.
Πράγματα που ίσως και πάλι έχουν να κάνουν με το πώς σε εκπαιδεύει μια κοινωνία να αντιλαμβάνεσαι τα δικά σου ξεχωριστά στοιχεία, αλλά και πόσο αυτά, πολλές φορές δημιουργούν αιτίες παγκόσμιων συρράξεων, όταν νομίζεις, πως μόνο εσύ και οι όμοιοί σου έχουν τα περισσότερα δικαιώματα σε αυτή τη ζωή.
«Ονειρεύομαι, θέλω, μπορώ», είναι η παιδική σειρά βιβλίων που ξεκινήσατε μαζί με τη σύζυγό σας, Αννα Βερούλη. Ποια είναι η προσωπική σας στάση απέναντι στο όνειρα και την πραγματοποίησή τους;
_19_380913.JPG)
Ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο με τη θρυλική τεννίστρια Μαρτίνα Ναβρατίλοβα για φιλανθρωπικό σκοπό
Πιστεύω πραγματικά, πως υπάρχει πάντα ένα δώρο για αυτούς, που μπορούν να ονειρεύονται.
Νομίζω, πως δεν πρέπει ούτε για μια στιγμή να ξεχνάμε τη δύναμη του ονείρου, όχι γιατί μόνο μέσα στο όνειρο θα βρούμε αυτά, που δεν μπορούμε να έχουμε στην πραγματικότητα, αλλά γιατί το όνειρο είναι η προϋπόθεση της πραγματικότητας κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά όσοι ονειρεύτηκαν πραγματικά. Και όταν ονειρευτείς πραγματικά μέσα από μια δύναμη και πίστη, που μόνο εσύ μπορείς να αναγνωρίσεις, τότε γεμίζεις ελπίδα και προσδοκία για το καλύτερο, για το δικό σου καλύτερο. Αυτό, που και πάλι μόνο εσύ ξέρεις και αναγνωρίζεις για σένα.
Ποια είναι για εσάς τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένα παιδικό βιβλίο για να αγαπηθεί από τα παιδιά;
Αλήθεια. Μπορεί να μιλάμε με φανταστικούς ήρωες, μέσα από φανταστικές καταστάσεις και με τη δύναμη και τον συμβολισμό της αλληγορίας, όμως πάντα μοιραζόμαστε την αλήθεια μας. Την πίστη μας, τον φόβο μας, τον πόνο μας, τις αντιδράσεις μας, τις αγωνίες μας, όλα αυτά που μας διαμορφώνουν ως ανθρώπους και προσωπικότητες απέναντι στα πράγματα και όλα αυτά που θα επιτρέψουν στον αναγνώστη να ταυτιστεί, να εμπνευστεί, να απελευθερωθεί, να κάνει το δικό του προσωπικό ταξίδι με την αφορμή που εσύ ως συγγραφέας του δίνεις
.Είστε εκπαιδευτικός, αθλητής και συγγραφέας. Πώς δένουν όλα αυτά μαζί;
Ο Νίκος Μιχαλόπουλος στην παρουσίαση του βιβλίου "Οι κορυφές μέσα μας"
Πάντα έγραφα. Αυτός ήταν ο τρόπος έκφρασής μου και προσέγγισης των άλλων ανθρώπων. Ακόμα και σήμερα γράφω γράμματα στους αγαπημένους μου ανθρώπους και κρατάω ημερολόγιο.
Το γράψιμο είναι κάτι που βγαίνει φυσικά από μέσα μου.
Κάποια στιγμή όμως αποφάσισα, ότι αυτός θα ήταν ένας ωραίος τρόπος διαλόγου με τους μικρούς μου φίλους.
Kυρίως μέσα από μια δική μου διάθεση να μοιραστώ μαζί τους τις εμπειρίες μου μέσα από τον αθλητισμό, που για μένα ήταν μια πολύ μοναχική διαδρομή, αφού οι γονείς μου δεν ήθελαν ποτέ να γίνω αθλητής και δεν με στήριξαν σε αυτό μου το όνειρο. Έτσι μου έλειψαν πολύ ανάλογες προσεγγίσεις από άλλους ανθρώπους, όταν τις είχα ανάγκη. Με τα βιβλία μου προσπαθώ να ανοίξω την καρδιά μου, που στην πραγματικότητα ανακάλυψα μέσα από τη μοναχική πορεία ενός αθλητή που επί 35 χρόνια κάνει πρωταθλητισμό και με την ιδιότητα του δασκάλου πάλι την καρδιά μου ανοίγω στους μαθητές μου μέσα από μια πολύ προσωπική σχέση, όπως είναι αυτή του δασκάλου και του μαθητή, προσπαθώντας με το παράδειγμά μου να δημιουργήσω ένα μικρό παράθυρο ελπίδας στις ψυχές τους μέσα από τη στάση ζωής μου, αλλά και με τις γνώσεις που προσπαθώ να τους μεταφέρω.
Για μένα επικοινωνούν απόλυτα οι τρεις ιδιότητες, αφού αυτός είμαι και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς τα χαρακτηριστικά τους.
Χρυσό μετάλλιο για τον Νίκο Μιχαλόπουλο στον Ακοντισμό στους αγώνες European Games Torino 2019
Σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας, το πολύχρωμο παιδί αναφέρει «Δεν είμαι ανυπεράσπιστος. Με προστατεύει η αλήθεια μου». Ποια είναι η αλήθεια του Νίκου Μιχαλόπουλου και από τι τον προστατεύει;
Η αλήθεια μου είναι η στάση ζωής μου και οι επιλογές μου. Η προσωπική μου διαδρομή με τα πάνω της και τα κάτω της. Υπερασπίζομαι τα όνειρά μου μέχρι τελικής πτώσεως, ακόμα κι όταν δεν έχω άλλον δίπλα μου να τα στηρίξει και δυσκολεύομαι πολύ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό απέναντι σε ό,τι εγώ θεωρώ λάθος ή άδικο, αδιαφορώντας συνήθως για το αν αυτή μου η άποψη τη δεδομένη στιγμή μπορεί να μην είναι αποδεκτή ή να μου κάνει κακό εξαιτίας αυτού. Αυτή είναι η αίσθηση της αλήθειας για μένα. Και έχω καταλάβει, πως αυτό μπορεί να σε προστατεύσει από τρομερή σπατάλη ενέργειας, προσπαθώντας να δείξεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι και πιστεύεις.
Ποιο από τα βιβλία σας «δυσκόλεψε» περισσότερο από όλα και γιατί;
Όλα γεννήθηκαν μέσα μου, χωρίς πίεση, τη στιγμή που κάτι με ερέθισε για να αγγίξω τα θέματα που άγγιξα. Το προτελευταίο μου βιβλίο, το «Θες να παίξουμε; Όμως όλα τα πράγματα στη ζωή δεν είναι παιχνίδι» ήταν ίσως το πιο δύσκολο, γιατί μιλούσε για ένα θέμα που πονάει πολύ, το bullying και γενικότερα τη βία, ειδικά όταν το έχεις νιώσει και για το οποίο οφείλεις να είσαι πολύ προσεκτικός, χωρίς να θέλεις να γίνεις αρεστός. Ήταν ένα σκληρό βιβλίο σε κάποια σημεία, αλλά απόλυτα ειλικρινές και ο κόσμος αυτό το εκτίμησε και γι' αυτό το αγάπησε τόσο. Το παρουσίασε σε εκατοντάδες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, το έκανε θεατρική παράσταση και εμπνεύστηκε από αυτό για το 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνιστικό Φεστιβάλ ενάντια σε κάθε μορφή βίας και το «Χαμόγελο του Παιδιού» το έκανε το επίσημο βιβλίο του, τα δύο χρόνια που κατέχει την Πανευρωπαϊκή Προεδρία για θέματα bullying.
Ο Νίκος Μιχαλόπουλος με την κ. Κατερίνα Παναγοπούλου και τη σύζυγό του, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια του ακοντισμού, Άννα Βερούλη στην κεντρική παρουσίαση του βιβλίου "Οι κορυφές μέσα μας"
Αν σας ζητούσαμε να ξεχωρίσετε έναν ήρωα από τα βιβλία σας που να «σας μοιάζει», ποιος ήρωας θα ήταν και ποια είναι τα κοινά σας στοιχεία;
Ο Νικόλας από την «Περιπέτεια του Νικόλα», ο Μάνος από το «Πέντε σωματοφύλακες κλεισμένοι στο ψυγείο», τουλάχιστον δύο ήρωές μου από το «Θες να παίξουμε;», το ίδιο «Το Πολύχρωμο Παιδί» και φυσικά αυτός που γράφει το ημερολόγιο στο «Κορυφές μέσα μας» είμαι ο ίδιος εγώ. Μπορεί ίσως ο αναγνώστης να μην μπορεί να καταλάβει απόλυτα την ταύτιση, αλλά πιστέψτε με, υπάρχει.
*Ο Νίκος Μιχαλόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και είναι Δάσκαλος σε δημοτικά σχολεία κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων (τσιγγανόπαιδες, παλιννοστούντες), ενώ τα τελευταία χρόνια πραγματοποιεί στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας και στο Πρότυπο Εκπαιδευτικό ίδρυμα της Near East στην Καισαριανή, τα εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία του Υπουργείου Παιδείας. Εχει πραγματοποιήσει ομιλίες και εκδηλώσεις σε περισσότερα από 500 σχολεία σε Ελλάδα, Κύπρο και εξωτερικό.
Ο Νίκος Μιχαλόπουλος σε εκδηλώσεις με μαθητές του.
Είναι πρωταθλητής στον ακοντισμό κι έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στον ακοντισμό στα European Masters Games στο Τορίνο της Ιταλίας, 9 φορές Πρωταθλητής Ελλάδας Masters στον ακοντισμό και 5 φορές Βαλκανιονίκης Masters.
Είναι μέλος του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του Laureus Sport for Good Foundation, που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό ως μέσο για θετικές κοινωνικές αλλαγές και συμμετέχοντας στην ομάδα της θρυλικής τεννίστριας Μαρτίνας Ναβρατίλοβα, τον Δεκέμβριο του 2010, τοποθέτησε την ελληνική σημαία στα 6.000μ. του όρους Κιλιμάντζαρο, συγκεντρώνοντας χρήματα για το προτεινόμενο για το Νόμπελ Ειρήνης Mathare Youth Sports Association στο Ναϊρόμπι, που φιλοξενεί παιδιά των παραγγουπόλεων του Ναϊρόμπι.
Η συμμετοχή του έφερε την Ελλάδα στην 1η θέση, συγκεντρώνοντας για τον σκοπό της αποστολής τα περισσότερα χρήματα από όλους τους συμμετέχοντες αθλητές από χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Νότιος Αφρική.
