Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024 -

Η Αναστασία Παντούση μιλά για «Το κόκκινο ποτάμι» και τη Γενοκτονία των Ποντίων..



Τρεις εβδομάδες μετά την πρεμιέρα του σίριαλ που αφηγείται αριστοτεχνικά το χρονικό της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, η τηλεοπτική Ιφιγένεια, πρωταγωνίστριαλ της σειράς, έχει ήδη γίνει ένα πρόσωπο οικείο στους τηλεθεατές. Η Αναστασία Παντούση μίλησε στο protothema.gr για «Το κόκκινο ποτάμι» και την επιτυχία που σημειώνει το σίριαλ. «Πίστευα και ήλπιζα ότι η σειρά θα κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου. Και ότι με κάποιον τρόπο το κοινό θα ταυτιστεί με τους ήρωες. Ξέρω ότι εμείς –και όταν λέω εμείς, εννοώ όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτή τη δουλειά– την έχουμε αγκαλιάσει και την έχουμε αγαπήσει από την πρώτη στιγμή», λέει Ελληνίδα ηθοποιός.

Όταν δέχθηκε το τηλεφώνημα από την casting director του σίριαλ, η Αν. Παντούση συζητούσε για κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό. Η συνάντησή της όμως με τον ρόλο της Ιφιγένειας και κυρίως με τον Μανούσο Μανουσάκη φαίνεται ότι ήταν σημαδιακή. «Ο Μανουσάκης έχει έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνεί με τους ηθοποιούς του. Κάθε μέρα έχεις κάτι καινούριο να μάθεις από αυτόν και αβίαστα σου βγάζει ένα αίσθημα αλληλοεμπιστοσύνης που μόνο παραγωγικός μπορεί να είναι. Όποια και να είναι η συμβουλή του, θα τη μοιραστεί συζητώντας τη μαζί σου, λες και μοιράζεται τη σκέψη του. Και μόνο η στάση του απέναντί μου είναι μια συμβουλή. Για μένα όλα είναι πρόκληση σε αυτή τη σειρά. Το πιστεύω ακράδαντα. Είναι πρόκληση η συμμετοχή μου και μεγάλο το βάρος της ευθύνης. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι θα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία σε όλα τα επίπεδα. Θα τολμήσω να πω ότι κατά κάποιον τρόπο βιώνω από την αρχή την Ιστορία», υπογραμμίζει.


Η Αναστασία Παντούση με τον Γιάννη Παπαζήση, συμπρωταγωνιστή της στην τηλεοπτική σειρά

«Το Κόκκινο Ποτάμι» δεν απαιτούσε μόνο υποκριτική επάρκεια, αλλά και ιστορική γνώση. «Πριν ακόμα κλείσω τη συμφωνία άρχισα να ψάχνω και να μελετάω τα γεγονότα. Και αυτό είναι ένα ταξίδι που δεν έχει σταματημό», εξηγεί και προσθέτει: «Δεν είναι λίγες οι φορές που θύμωσα με τον εαυτό μου και αναρωτήθηκα πώς γίνεται να μη γνωρίζω ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας μας. Πρώτα απ’ όλα είχα την ανάγκη να μιλήσω με τον συγγραφέα του βιβλίου, τον Χάρη Τσιρκινίδη. Πραγματικά δεν μπορώ να σας περιγράψω το συναίσθημα που ένιωσα. Η λέξη "συγκίνηση" είναι μηδαμινή. Στη συνέχεια ήρθα σε επαφή και με άλλους Πόντιους.»Αυτό που κρατάω, είναι η δύναμη ψυχής και η περηφάνια που έχουν αυτοί οι άνθρωποι –και γι’ αυτό άλλωστε ο ποντιακός ελληνισμός πραγματικά ακτινοβολεί μέχρι σήμερα.

»Όλη η στορία, τα γεγονότα, ο πόνος και η θλίψη που κυριαρχούν, δεν μπορούν να σε αφήσουν απαθή. Πραγματικά δεν χωράει το ανθρώπινο μυαλό τα δεινά και τις κτηνωδίες που έζησαν οι Έλληνες του Πόντου. Είναι πάντως συγκλονιστικό το ότι ακόμα και η νέα γενιά των Ποντίων κουβαλά αυτό το βάρος στην ψυχή της».