Αφορμή για να πάρει αυτήν την απόφαση στάθηκε η συζήτηση των δύο γυναικών που τη φροντίζουν, της Νουνουφάρ Χαλατιάν και της Μάργκο Έλισον οι οποίες επίσης προσέφεραν χρήματα για τον ίδιο σκοπό 1.000 και 700 δολάρια αντίστοιχα. Αρμένιες μετανάστριες και εκείνες, δεν μπορούσαν να αντέξουν με όλα όσα μάθαιναν για τους συμπατριώτες τους που πολεμούσαν κατά των Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Παρόλο που πρόσεχαν τι έλεγαν μπροστά στην 102χρονη Κλάρα για να μην τη στεναχωρήσουν από τα άσχημα νέα της πατρίδας, εκείνη αντιλήφθηκε τα πάντα και μάλιστα αποφάσισε να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της προσφέροντας χρήματα.
Κανείς από την οικογένειά της δεν ήταν γνωστός για αγαθοεργίες αλλά εκείνη, η τελευταία εν ζωή από τους Μαργκοσιάν και χωρίς άλλους συγγενείς αποφάσισε να δώσει χρήματα στη μνήμη όλων. Η αρμενική διασπορά γρήγορα έμαθε πως μια αιωνόβια γυναίκα από το Φρέσνο έκανε ένα τέτοιο δώρο στην Αρμενία. Μάλιστα ένας ξάδερφος της Έλισον που ζει στην Αρμενία, της τηλεφώνησε για να τη ρωτήσει εάν γνώριζε τη δωρήτρια. Εκείνη του απάντησε πως πρόκειται για την «Κλάρα μου», τη γυναίκα στην οποία εργαζόταν. Μέσω του τάμπλετ της η Μαργκοσιάν συνομίλησε με βιντεοκλήση με τον άνθρωπο που με δάκρυα στα μάτια την ευχαρίστησε. Της είπε ότι τα χρήματα έδωσαν μια διαφορετική ελπίδα στους Αρμένιους, καθώς προέρχονταν από επιζήσασα της Γενοκτονίας.
Η Κναρίκ Κλάρα Μαρκοσιάν γεννήθηκε μετά τη Γενοκτονία. Η μητέρα της ήταν έγκυος στον μεγαλύτερο αδερφό της όταν οι Τούρκοι Οθωμανοί άρχισαν να διαπράττουν εγκλήματα. Τον γέννησε στις 25 Απριλίου 1915. Οι Τούρκοι γείτονές τους τους έκρυβαν. Όταν όμως βγήκε η απόφαση ότι θα εκτελούνταν οι οικογένειες των Τούρκων που έκρυβαν Αρμένιους, οι γονείς της έφυγαν με κατεύθυνση τη Ρωσία κρατώντας των τριών ημερών μωρό τους. Η Κλάρα και η νεότερη αδερφή της γεννήθηκαν στο ρωσικό έδαφος. Στη συνέχεια, ένας προς ένας οι επιζώντες συγγενείς τους έφθαναν και εκείνοι εκεί.
Η οικογένειά τους κατάφερε να ριζώσει στη νέα πατρίδα και να ασχοληθεί με επιτυχία με την ωρολογοποιία. Ούτε η Κλάρα, ούτε τα αδέρφια της παντρεύτηκαν ποτέ.Ένας οικογενειακός φίλος τους είχε πει ότι εάν αποταμίευαν ένα μικρό ποσό κάθε μήνα, στα γεράματά τους θα ήταν πλούσιοι. Η Μαργκοσιάν ακόμα τον μνημονεύει στις προσευχές της.
Παρακολουθώντας βίντεο με τα επεισόδια στην Αρμενία λόγω της παράδοσης γης στο Αρτσάχ και τον εκτοπισμό χιλιάδων Αρμενίων από την περιοχή, είδε πως κάποιοι έκαιγαν τα σπίτια που άφηναν. Τότε ρώτησε, εάν ο κόσμος ήταν χαρούμενος που τελείωσε ο πόλεμος. Η Χαλατιάν της έπιασε το χέρι και της έδωσε μια ανακουφιστική απάντηση: «Νομίζω ότι οι άνθρωποι των οποίων τα παιδιά θα επιστρέψουν ζωντανά στο σπίτι, και από τις δύο πλευρές, είναι χαρούμενοι που τελείωσε».
Pontos news
