Στις μέρες μας – ένα μεταβατικό διάστημα, άγνωστης ακόμη διάρκειας, μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων λόγω πανδημίας – το δύσκολο στοίχημα του τουρισμού μπορεί να κερδηθεί στο τραπέζι ενός εστιατορίου, στη σχεδόν χειροποίητη καμπάνια προβολής ενός μικρού νησιού, στις επιδόσεις μιας αγροτουριστικής μονάδας ενός χωριού σκαρφαλωμένου στα βουνά. Λεπτομέρειες θα πείτε – άντε και υποσημειώσεις στο κάτω μέρος ενός αφηγήματος για τον μετά Covid-19 τουρισμό…
Και όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κάθε άλλο. Τώρα είναι η ώρα για να «ανθίσουν», να πάρουν σάρκα και οστά όλες εκείνες οι έστω μικρές – τοπικής κλίμακας και εμβέλειας – πρωτοβουλίες που θα συνθέσουν τη μεγάλη εικόνα ενός διαφοροποιημένου ως προς τη μορφή και ποιοτικά διαφορετικού τουριστικού προϊόντος που θα συναντηθεί με εκείνες τις κατηγορίες των επισκεπτών – Ελλήνων και ξένων – που επιδιώκουν να βιώσουν την εμπειρία της αυθεντικής φιλοξενίας παρά τον «συνωστισμό» της άμμου, του πολύβουου σοκακιού και του ηλιοβασιλέματος…
Η νέα γενιά των περιηγητών που γεννά και ενισχύει ο αντίκτυπος της πανδημίας δεν είναι όπως υποστηρίζουν πολιτικοί και επιχειρηματίες δεν είναι μια «δυναμική μειοψηφία» που δεν μπορεί να συντηρήσει μια ολόκληρη μαζική βιομηχανία όπως ο τουρισμός στη χώρα μας. Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς από την εποχή που ο Διονύσης Σαββόπουλος αναφερόμενος στις «μειοψηφίες» έκανε λόγο για «τάγματα ξυπόλητα» έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι…
Η νέα γενιά των περιηγητών δεν επιζητεί τις εφήμερες απολαύσεις που συνοδεύονται με ένα σουβλάκι στα όρθια, ένα φθηνό δωμάτιο και άντε και ένα κοκτέιλ για το Instagram. Αλλωστε, εκεί βρίσκεται και η διαφορά. Από το μαζικό και απρόσωπο στο ιδιαίτερα προσωπικό και αυστηρά ιδιωτικό. Και αυτό, πιστέψτε με, δεν έχει να κάνει με τα υγειονομικά πρωτόκολλα αλλά μια διαφοροποιημένη φιλοσοφία για τις μετακινήσεις, τις διακοπές, το φαγητό, τη διασκέδαση και τη ψυχαγωγία.
Eνα πεσκέσι από την Κρήτη
Δεν έχει περάσει και πολύ καιρός που διάβασα μια ανάρτηση στο Facebook του Παναγιώτη Μαγγανά, ενός από τα πιο διακεκριμένα πρόσωπα της σύγχρονης κρητικής φιλοξενίας που αναζητά το πρωτότυπο και το αυθεντικό μέσα από τα μονοπάτια της παράδοσης. Ο Παναγιώτης δεν έχει μόνο το δημοφιλές εστιατόριο Peskesi στο Ηράκλειο της Κρήτης αλλά διαθέτει και ένα επισκέψιμο οργανικό αγρόκτημα 40 χιλιόμετρα περίπου από το Ηράκλειο και ετοιμάζει ένα boutique hotel στο κέντρο του Ηρακλείου στο χώρο που στέγαζε ένα παλιό μοναστήρι Δομινικανών μοναχών.
Αλλά, ας πάμε να διαβάσουμε μαζί την ανάρτηση του Παναγιώτη. «Η αειφόρος ανάπτυξη για εμάς είναι κάτι παραπάνω από δύο λέξεις.
Είναι η φιλοσοφία μας, ο τρόπος που επιλέγουμε να φιλοξενούμαστε πάνω στον πλανήτη που ονομάζεται Γη.
Η ιδέα δεν είναι τόσο καινούρια, στο #Peskesi εδώ και πολλά χρόνια, ίσως από την αρχή του, έχουμε υιοθετήσει πρακτικές & νοοτροπίες τις οποίες μπορούμε και σας παρουσιάζουμε σήμερα με περισσή περηφάνια!
Στο #Peskesi μας:
– Κατασκευαστικά υλικά φιλικά προς το περιβάλλον για την συντήρηση του κτηρίου μας (Φωτισμός Led, οικολογικά χρώματα, κλπ)
– Ανακύκλωση. Οτιδήποτε ακουμπάμε πάνω στο τραπέζι σας, μπορεί να ανακυκλωθεί.
– Τα περισσεύματα που μένουν από τα γεύματα σας, δεν καταλήγουν στα στερεά απόβλητα, αλλά με αυτά ταΐζονται τα ζωάκια που φιλοξενούμε στο κτήμα μας.
– Τα προϊόντα μας είναι κατά μέσο όρο 40 χιλιόμετρα μακριά. Μειώνοντας έτσι τις σκληρές χημικές ουσίες που εκπέμπονται από την μεταφορά.
Στο κτήμα μας Peskesi Organic Farm:
– Η λειτουργία του βασίζεται 100% στην ηλιακή ενέργεια.
– Τα προϊόντα που σας προσφέρουμε τα παράγουμε οι ίδιοι στο κτήμα μας, εξασφαλίζοντας έτσι την υψηλότερη ποιότητα του φρέσκου φαγητού, αποφεύγοντας τα απόβλητα, μιας και ελέγχουμε ακριβώς τις ποσότητες που χρειαζόμαστε να καλλιεργήσουμε, καθώς και την ποσότητα του νερού που θα χρησιμοποιήσουμε.
– Καλλιεργούμε ντόπιες ποικιλίες.
– Ολα μας τα προϊόντα καλλιεργούνται οργανικά.
– Σας προσφέρουμε πάντα εποχικά προϊόντα μειώνοντας τις καλλιέργειες εκτός εποχής, που ενδέχεται να απαιτούν επιβλαβείς χημικές ουσίες για την ανάπτυξη τους.
Καλύπτουμε τις ανάγκες του παρόντος, χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο την δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους!».
