Μία έκταση 350 περίπου στρεμμάτων, στην περιοχή της Παλλήνης, στην συμβολή των αξόνων της Αττικής οδού και της περιφερειακής Υμηττού, η οποία περιλαμβάνει το εργοστάσιο Καμπά, ένα από τα πρώτα εργοστάσια οινοποιίας στη χώρα μας, κατασκευής 1903, στο οποίο παραγόταν το ομώνυμο φημισμένο κρασί των Μεσογείων. Ωστόσο αξιοσημείωτα και περίεργα γεγονότα συνέβησαν σε αυτό το εργοστάσιο αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή..
Η ιστορία του εργοστασίου Καμπά
Ο Ανδρέας Καμπάς, ιδρυτής της εταιρείας Καμπά , μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες των αρχών του 20ου αιώνα, αγόρασε το 1878, από την Πουλχερία Κατακουζηνού, που ήρθε γι αυτό το σκοπό από το Ιάσιο της Ρουμανίας, μεγάλες εκτάσεις γης στις περιοχές που σήμερα ονομάζονται Κάντζα, Γλυκά Νερά και στα Σπάτα. Εκτίμησε ότι η ποιότητα του εδάφους ήταν κατάλληλη για την καλλιέργεια της αμπέλου, εξασφάλισε την ύδρευση των αμπελώνων με πηγάδια που συγκέντρωναν τα νερά του Υμηττού και κατασκεύασε στην Κάντζα ένα μοναδικό αγροτοβιομηχανικό συγκρότημα αντίστοιχο του Αχάια Κλάους, στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής.
Πρωτοπόρος και οραματιστής για την εποχή του, αγροτοσοσιαλιστής στις ιδεολογικές του πεποιθήσεις, πέρα από το κρασί που έφτασε να εξάγει έως και στην “χώρα των Φαραώ”, έβαλε σαν στόχο να φτιάξει κονιάκ, εφάμιλλο του γαλλικού, και για το σκοπό αυτό συγκέντρωνε και αποθήκευε το πλεόνασμα του μούστου τόσο το δικό του όσο και των μικρών παραγωγών της περιοχής. Η πράξη αυτή επηρέασε καθοριστικά την αγροτική παραγωγή στην περιοχή. Οι αγρότες των Μεσογείων καλλιεργούσαν κύρια ελιές, στάρι και λίγα αμπέλια και κηπευτικά εποχής. Φυσικά το κίνημα στην περιοχή αντέδρασε το ίδιο κι οι εργαζόμενοι και ο μύθος της εταιρείας Μπουτάρη κατέρρευσε ,η εταιρεία χρεοκόπησε και ως από μηχανής θεός παρουσιάστηκαν οι κατασκευάστριες τεχνικές εταιρείες της Αττικής Οδού, (ΑΚΤΩΡ, Ελληνική Τεχνοδομική, ΤΕΒ, ΕΡΓΑΣ), πρόθυμες να αγοράσουν την εταιρεία Καμπά με συμψηφισμό των χρεών του Μπουτάρη προς τις Τράπεζες στο ύψος των 7,5 δις.
Η προθυμία τους εύκολα εξηγείται από το ότι η έκταση του Καμπά στην Κάντζα ήταν μία μεγάλη έκταση ενιαίας ιδιοκτησίας κοντά στους δύο υπό κατασκευή οδικούς άξονες, Αττική οδό και Περιφερειακή Υμηττού, και 10 λεπτά από το αεροδρόμιο.
Τους περιορισμούς των χρήσεων γης ως αγροτική με τις επαφές τους στο ΥΠΕΧΩΔΕ είχαν τις διαβεβαιώσεις ότι θα τις ξεπεράσουν. Και έτσι πράγματι έγινε. Την μία μέρα τον Ιούλιο του 1997 ο Οργανισμός Αθήνας αποφάσιζε την ένταξη του κτήματος Καμπά στο Σχέδιο πόλεως της Παλλήνης με χρήσεις πολεοδομικού κέντρου και την άλλη ημέρα στο δικαστήριο έκλειναν την συμφωνία με τις τράπεζες. Και φυσικά ποτέ δεν πλήρωσαν το ποσό των 7,5 δις δραχμών από την τσέπη τους. Το ποσό που αρχικά κατέβαλαν ήταν 1,5 δις, και τα υπόλοιπα τα άντλησαν με το παραπάνω, από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας Καμπάς ΑΕ, στο πάρτι του χρηματιστηρίου, προκειμένου να κατασκευαστεί στο οικόπεδο της Κάντζας, το μέγα έργο ενός τεραστίου εμπορικού κέντρου.
Ως κατασκευάστριες εταιρίες της Αττικής οδού, φρόντισαν επίσης να αξιοποιήσουν παραπέρα το ακίνητό τους και φυσικά με χρήματα του Δημοσίου. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η χάραξη της Αττικής Οδού, και της Περιφερειακής Υμηττού ακριβώς δίπλα από το κτήμα Καμπά, σε μια φαινομενικά ανεξήγητη παράκαμψη μέσα στα χωράφια και τους αγρούς της Κάντζας, κολλητά στα συγκροτήματα των εργατικών κατοικιών, η ύπαρξη 6 ( ΕΞΗ!!!!) λωρίδων εισόδου από την Κάντζα (3,5 χιλιάδες κάτοικοι) στην Αττική Οδό σε πολύ κοντινή απόσταση από την προηγούμενη είσοδο/έξοδο της Παλλήνης, ή η στάση του ΜΕΤΡΟ και του Προαστιακού ακριβώς δίπλα στο χώρο που σχεδιάζουν να κτίσουν το τερατούργημά τους ανεξάρτητα αν αυτό εξυπηρετεί ευρύτερα την περιοχή;
Φυσικά οι κάτοικοι, οι φορείς αντέδρασαν, το Δημοτικό Συμβούλιο αρχικά το απέρριψε, αλλά μετά από 2 χρόνια συζητήσεων με την εταιρία και σχεδίων επί χάρτου το απεδέχθη, και η αλλαγή των χρήσεων γης από αγροτική σε πολεοδομικό κέντρο με επέκταση του ΓΠΣ Παλλήνης ήταν πλέον νόμιμη. Όμως την αντίδραση των κατοίκων ενισχύει το Νομαρχιακό συμβούλιο Ανατολικής Αττικής, που προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και κερδίζει την αναίρεση της απόφασης. Ένας από τους σημαντικότερους λόγους στάθηκε η προστασία των ιστορικών 100χρονων αμπελώνων του κτήματος Καμπά. Φωτό 5
Η εταιρεία, που πια είχε περάσει στα χέρια του Ακτωρα και της Ελληνικής Τεχνοδομικής, εκδικητικά σταματά την λειτουργία του εργοστασίου το 2000 και χρησιμοποιεί τους αμπελώνες παράνομα σαν χώρο εναπόθεσης αδρανών υλικών για την κατασκευή της Αττικής Οδού, καταστρέφοντάς τους.
Από ναός παραγωγής σε ναός του Σατανά
Ήταν 27 Αυγούστου 1992, όταν ο Κατσούλας, ο Δημητροκάλης και η Μαργέτη παρέλαβαν τη Συροπούλου από τη Μιχαλακοπούλου. Αρχικά, πήγαν όλοι μαζί βόλτα στον Λυκαβηττό. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, εκεί ο Μάκης της έκανε ψηστήρι για τον σατανισμό. Στη συνέχεια, την οδήγησαν στην ερημική τοποθεσία στο εργοστάσιο Καμπά, για να την προσφέρουν θυσία στον Σατανά. Όπως διηγήθηκε η ίδια η Μαργέτη, «ήμουν καλή με την κοπέλα, επειδή μου είχαν πει να είμαι καλή για να μη φύγει. Απαγορευόταν να της πω οτιδήποτε για μαγεία, για να μην τρομάξει. Σ’ όλη τη διαδρομή μιλούσαμε. Ήταν κι αυτή καλή μαζί μου».
Όταν η κοπέλα ξεκίνησε να γδύνεται στο Σέσι, η Μαργέτη έφυγε προς το αυτοκίνητο. Οι δύο άνδρες της έδεσαν τα χέρια και την έβαλαν να γονατίσει, κρατώντας ένα κερί. Μετά, τη χτύπησαν με ένα ξύλο στο κεφάλι. Όταν διαπίστωσαν ότι η κοπέλα δεν είχε πεθάνει, τη στραγγάλισαν. Μετά, ασέλγησαν στο άψυχο κορμί της. Στη συνέχεια, περιέλουσαν το πτώμα της με βενζίνη και το έκαψαν, προκαλώντας μάλιστα και πυρκαγιά στο δάσος του Υμηττού.
Όπως εξομολογήθηκε ένας από τους αστυνομικούς που τότε χειρίστηκε την υπόθεση, «Ήταν κοινό μυστικό για τελετές που γίνονταν στην περιοχή της Κάντζας και των Γλυκών Νερών, εκεί στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο του Καμπά, αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα έφταναν σε τέτοιο σημείο. Δεν μπορούσαμε να το συνειδητοποιήσουμε ότι τρεις έφηβοι, στην ουσία, θα έφταναν να θυσιάσουν δύο αθώες γυναίκες για την τρέλα τους». Χρειάστηκε ένας ισχυρός χαρακτήρας και δύο πιο αδύναμοι, για να συντελεστούν δυο –αποδεδειγμένα- ειδεχθή εγκλήματα. Τρία όμορφα και νέα παιδιά έμπλεξαν σε έναν μεθυστικό μυστικισμό. Τον Ασημάκη Κατσούλα έδειξαν ως ηθικό αυτουργό οι δύο συγκατηγορούμενοί του.
Δείτε το βίντεο
