Πολλά παιδιά - περίπου 8 στα 10 - που εμφανίζουν καρκίνο καταφέρνουν να γίνουν καλά και να μεγαλώσουν ως υγιείς ενήλικες. Όμως, συχνά, λόγω των χημειοθεραπειών που έχουν κάνει, αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας.
Σε νέα μελέτη, που έκαναν γιατροί από το Πανεπιστήμιο της Washington στο Σιάτλ, σύγκριναν 11,000 επιβιώσαντες παιδικού καρκίνου με τις 3,500 υγιή αδέφια τους. Οι ασθενείς έκαναν 14 κοινές χημειοθεραπείες πριν κλείσουν τα 21 τους χρόνια, την περίοδο μεταξύ 1970 και 1999.
Όπως διαπιστώθηκε, η επίπτωση που έχει η χημειοθεραπεία στην μελλοντική γονιμότητα, είναι μικρή στις γυναίκες και σημαντικά μεγαλύτερη στους άνδρες. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Lancet Oncology.
Το 70% των γυναικών, που επιβίωσε από παιδικό καρκίνο, κατάφερε να μείνει έγκυος πριν από την ηλικία των 45 χρόνων- νούμερο ελάχιστα μικρότερο από τις υγιείς γυναίκες που συλλαμβάνουν σε αυτή την ηλικία. Όμως για τους άνδρες τα ευρήματα ήταν λιγότερο ενθαρρυντικά. Μόνο το 50% των αγοριών που έκαναν χημειοθεραπεία, έγινε μπαμπάς, σε σύγκριση με το 80% των υπόλοιπων υγιών ανδρών. Τα αποτελέσματα αφορούν κυρίως σε χημειοθεραπευτικά φάρμακα, τους λεγόμενους «αλκυλιούντες παράγοντες» ή τη σισπλατίνη.
Οι αλκυλιούντες παράγοντες, που βλάπτουν άμεσα το DNA των κυττάρων και μειώνουν την πιθανότητα αναπαραγωγής, χρησιμοποιούνται ευρέως σε παιδικούς καρκίνους, όπως λευχαιμία, λέμφωμα, όγκους νεφρών, νευροβλάστωμα κ.ά. Οι άνδρες που έχουν κάνει χημειοθεραπεία με τα παραπάνω φάρμακα και τη σισπλατίνη, έχουν λιγότερα σπερματοζωάρια.
Στις γυναίκες μόνο τα φάρμακα βουσουλφάνη και λομουστίνη (σε υψηλή δοσολογία) συνδέονται άμεσα με μικρότερη πιθανότητα να επιτευχθεί εγκυμοσύνη. Η έρευνα δείχνει, όμως, ότι η πιθανότητα εγκυμοσύνης μειώνεται, αν την καθυστερήσουν μετά την ηλικία των 30 ετών, πιθανώς επειδή η χημειοθεραπεία επιταχύνει την φυσική εξάντληση των ωαρίων και την εμμηνόπαυση.
«Τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά για τις περισσότερες γυναίκες που έκαναν χημειοθεραπεία στην παιδική ηλικία τους» δήλωσαν οι ερευνητές, οι οποίοι πρότειναν όλα τα αγόρια καρκινοπαθείς να αποθηκεύουν το σπέρμα τους σε ειδική «τράπεζα», ώστε να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνουν παιδί στο μέλλον.
