Με τις απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών συναντήθηκε το Σάββατο ο βρετανός σεναριογράφος Πολ Λάβερτι, για να μάθει από τις ίδιες την ιστορία του αγώνα τους, όπως είχε προαναγγείλει ο διάσημος σκηνοθέτης και στενός του συνεργάτης, Κεν Λόουτς.
«Η ιστορία τους έχει κοινά με το σενάριο που έγραψα για την ταινία του Κεν Λόουτς "Ψωμί και τριαντάφυλλα"», σχολίασε ο Πολ Λάβερτι, στο masterclass που έδωσε αργότερα στο Ινστιτούτο Γκαίτε, στην Αθήνα.
Ο Λάβερτι συμμερίζεται τις απόψεις του Κεν Λόοουτς, γι" αυτό άλλωστε και συνεργάζονται πάνω από μια εικοσαετία, ξεκινώντας από την ταινία το «Τραγούδι της Κάρλα» (1996) και δίνοντας στο κοινό αριστουργήματα, με κορυφαίο το «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» (2006), με θέμα τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας (1919-1921).
Ο πολυβραβευμένος σεναριογράφος και πολιτικός ακτιβιστής Πολ Λάβερτι, θα παραστεί το Σάββατο στην προβολή της ταινίας τους «Το όνομα μου είναι Τζο» (1998) και την Κυριακή στην προβολή της τελευταίας τους ταινίας «Jimmy"s Hall»(2014), με την οποία ρίχνει την αυλαία του το 27ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.
Τιμώμενος καλλιτέχνης του φετινού Πανοράματος, ο Πολ Λάβερτι, με τη σκωτσέζικη προφορά του και άφθονο χιούμορ, ξεκίνησε το masterclass σε φοιτητές σεναρίου, σκηνοθέτες και κινηματογραφόφιλους, ρωτώντας κατ" αρχήν το κοινό του αν καταλαβαίνει την προφορά των αγλλικών του γιατί όπως αποκάλυψε «στις Κάννες οι Αγγλοι κριτικοί παρακολούθησαν την ταινία με γαλλικούς υπότιτλους καθώς δεν καταλάβαιναν την προφορά των ηρώων».
Μίλησε για πτυχές από την διαδικασία συγγραφής του σεναρίου, τους χαρακτήρες, το πώς αυτοί αποκτούν «σάρκα και οστά» από τον Κεν Λόουτς.
«Ο κόσμος νομίζει ότι οι ταινίες για την εργατική τάξη είναι μίζερες» σχολίασε μιλώντας για το χαρακτηριστικό χιούμορ των πολιτικών ταινιών του Κεν Λόουτς, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.
Και όταν του σχολίασαν ότι οι ήρωες στην ταινία μοιάζουν απόλυτα πραγματικοί, απάντησε ότι είναι «εντελώς μυθιστορηματικοί».
Καθοριστικό στη διαδικασία συγγραφής του σεναρίου είναι για τον Πολ Λάβερτι, όπως τόνισε, το ταξίδι του επί τρεις μήνες απ" άκρη σ" άκρη της Αγγλίας, όπου συναντά μετανάστες, αφεντικά, μεροκαματιάρηδες, αλκοολικούς, γυναίκες που οι ιστορίες τους τον εμπνέουν.
Συλλέγει υλικό πριν ξεκινήσει τη συγγραφή του σεναρίου, η οποία τελικά ποτέ δεν έχει να κάνει με μια πραγματική ιστορία που άκουσε ή παρατήρησε.
Το σενάριο απαιτεί πάρα πολύ δουλειά. Εκείνος ξεκινά να γράφει έχοντας τον χαρακτήρα στο μυαλό του, γράφει το πρώτο σχέδιο και ξεκινά την πρώτη συζήτηση επ΄ αυτού, με τον Κεν Λόοουτς. Αυτοσχεδιάζουν, συνεργάζονται στο κάστιν κι αν εμπνευστούν από χαρακτηριστικά του υποψήφιου ηθοποιού, που συχνά είναι ερασιτέχνες, τα προσαρμόζουν στο σενάριο.
Ομως στην τελική του φάση, το σενάριο δεν είναι αυτοσχεδιασμός αλλά απόλυτα σφιχτό και λεπτομερές. «Ο Κεν δεν δίνει όλο το σενάριο από πριν στους ηθοποιούς αλλά κάποιες σελίδες, δυο τρεις μέρες πριν από κάθε γύρισμα κι έτσι οι ηθοποιοί ακολουθούν κι αυτοί την εξέλιξη της ταινίας, η σειρά είναι πιο φυσιολογική, αντί να γυρίζουμε σκηνές ανεξαρτήτως αν είναι του τέλους, της μέσης ή της αρχής της ταινίας».
Ο ευφής λόγος και οι πολιτικές, κοινωνικές απόψεις του Πολ Λάβερτι, κράτησαν υψηλό το ενδιαφέρον της συζήτησης που ακολούθησε με το κοινό.
