Η μεγαλύτερη και η πιο αιματηρή από όλες τις βεντέτες είναι αυτή των Σαρτζέτηδων ή Σαρτζετάκηδων εναντίον των Πεντάρηδων ή Πενταράκηδων.
Πρόκειται για δύο από τις μεγαλύτερες οικογένειες των Χανίων. Υπολογίζεται ότι από το 1941 έως το 1956 σκοτώθηκαν λόγω της βεντέτας, έως και 140 άνδρες.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν και ανήλικοι νεαροί! Κάθε δολοφονία Σαρτζέτη ή Πεντάρη αποδιδόταν στην αντεκδίκηση των δύο οικογενειών.
H βεντέτα έληξε και τυπικά το 1985 με την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Τότε, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Πεντάρης υπερψήφισε στη Βουλή τον Σαρτζετάκη, ο οποίος είχε μακρινή συγγένεια με τους Σαρτζετάκηδες της Κρήτης.
Η βεντέτα στην Κρήτη
Η κρητική -όπως και κάθε άλλη- βεντέτα στηρίζεται στον άγραφο «νόμο του αίματος». Στην Κρήτη, συναντάται από τα πολύ παλιά χρόνια και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να επιβιώνει ως μία από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της κρητικής ιδιαιτερότητας. Στην ουσία της η βεντέτα είναι ένα έθιμο. Ένας κοινωνικός κώδικας, ο οποίος στοιχειοθετείται από τις έννοιες της τιμής και της προστασίας. Μοχλοί για να ξεκινήσει αυτός ο ιδιωτικός πόλεμος μεταξύ δύο οικογενειών στην Κρήτη είναι η προστασία της υπόληψης, της ατομικής και κατά συνέπεια της οικογενειακής τιμής, κατόπιν κάποιας οποιουδήποτε είδους προσβολής.
Αν και παλαιότερα βεντέτες στην Κρήτη ξεκινούσαν ακόμα και λόγω κτηματικών διαφορών (ζωοκλοπές, καταπατήσεις κ.α.), σήμερα αφορμή συνιστά συνήθως ένας φόνος. Η πρώτη δολοφονία βέβαια μπορεί από πίσω της να κρύβει πολύ ασήμαντα κίνητρα, όπως η μία εξύβριση. Το αποτέλεσμά της όμως, εθιμικά θα είναι η έναρξη μίας βεντέτας που ποτίζει με μίσος τις γενιές των εμπλεκόμενων οικογενειών και οδηγεί σε ατέλειωτο κύκλο αντεκδίκησης με θύματα ανθρώπους, των οποίων το σφάλμα δεν είναι παρά το επώνυμό τους.
