Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024 -

Οχι,κ.Παπανδρέου, δεν θα πάρουμε



Ανερυθρίαστος. Είχε προφανώς την αίσθηση ότι απευθυνόταν σε πολίτες  που έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Δήλωσε ενώπιον του προσωπικού του κοινού στην Κοζάνη ότι "όλοι διψάμε και ελπίζουμε σε ένα καινούργιο ξεκίνημα,ας ξαναβρεθούμε".

Χωρίς ίχνος ντροπής, για το ρόλο που διαδραμάτισε πριν από λίγα χρόνια, πριν δώσει τη σκυτάλη στους επόμενους για να συνεχίσουν την ίδια πολιτική, που μετατρέπει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο και το λαό της σε σύγχρονους σκλάβους, ισχυρίσθηκε ότι "είμαστε πολλοί, πάρα πολλοί που μοιραζόμαστε τις ίδιες αξίες» και για το λόγο αυτό "ήρθε η ώρα να ακουστεί η δικιά μας φωνή". Κυνικός, επιχείρησε να αποποιηθεί των προσωπικών του ευθυνών για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και αναφερόμενος  στην πρότασή του για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, υποστήριξε ότι " είναι πρόταση υπέρβασης του αδιεξόδου στο οποίο οδήγησαν τη χώρα".

Χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής για τα μνημόνια που συνυπέγραψε και υπηρέτησε, είπε ότι ήρθε η ώρα να επιδιωχθεί "μία εθνική συνεννόηση  για την έξοδο από το μνημόνιο και την ασφαλή μετάβαση στην επόμενη ημέρα". Συνεργάσθηκε  στο πλαίσιο της κυβέρνησης Παπαδήμου με συντηρητικές δυνάμεις(ΝΔ-ΛΑΟΣ) αλλά τώρα θεωρεί  ότι " για την διασφάλιση μιας βιώσιμης πορείας για τη χώρα και τον Ελληνικό λαό, οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, οφείλουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο" σε κυβερνητικό επίπεδο.

Εβαλε πρώτος από το πολιτικό προσωπικό της χώρας την υπογραφή του στο σύγχρονο εργαλείο της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που ακούει στο όνομα μνημόνια.Και προφανώς δεν αντιλήφθηκε την ανθρωπιστική καταστροφή που ακολούθησε και  σαν να έχει μηδενίσει  το κοντέρ στο χρόνο,κατηγορεί την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση ότι " ανταγωνίζονται για το ποιος θα προκαλέσει μεγαλύτερο φόβο στον Ελληνικό λαό και επομένως αστάθεια στη χώρα".
Γνώριζε πολύ καλά από τον Μάιο του 2010 που θα οδηγούσαν την Ελλάδα και το λαό της  τα μνημόνια αλλά χαρακτήρισε "αδιανόητο πέντε χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης και μετά από όσα περάσαμε, να βρισκόμαστε ως χώρα στη σημερινή θέση".

Προαναγγέλοντας ουσιαστικά τον νέο πολιτικό φορέα στον οποίο θέλει να ηγηθεί, περιέγραψε τα χαρακτηριστικά του, κάνοντας λόγο για "ένα κίνημα προοδευτικών αξιών, ένα κίνημα συμμετοχής και αυτοοργάνωσης, απέναντι στον ελιτισμό και τα παιχνίδια κορυφής". Μα ο ίδιος εκτός από πρωθυπουργός, ήταν επί  οκτώ  χρόνια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που περιέγραψε, έπραξε.

Είναι δικαίωμα του Γιώργου Παπανδρέου να ιδρύσει νέο κόμμα. Η να επιθυμεί να πάρει ξανά στα χέρια του το ΠΑΣΟΚ. Παίρνοντας παράλληλα τη ρεβάνς από τον Αντώνη Σαμαρά που τον έθεσε εκτός Προεδρίας της κυβέρνησης, μέσω της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου. Αλλά και από τον Ευάγγελο Βενιζέλο για τα όσα διαδραματίσθηκαν στις Κάννες και για το ρόλο που διαδραμάτισε για την απομάκρυνσή του από την ηγεσία  του ΠΑΣΟΚ.
Ναι, είναι δικαίωμά του, αρκεί να πει δημόσια τα πραγματικά του κίνητρα, για το νέο του εγχείρημα, εάν και εφόσον προχωρήσει τελικά στην ίδρυση κόμματος.

Είναι επίσης δικαίωμά του να μην γνωρίζει ότι το "νέο" δεν χτίζεται με παλιά υλικά. Και επίσης δικαίωμά του, είναι να αγνοεί, πως εκείνος που είναι μέρος του προβλήματος, δεν μπορεί να είναι και μέρος της λύσης.